Kościół Rzymskokatolicki :: Przegląd tematu - Mystici Corporis

Cytat:

Mystici Corporis – encyklika Piusa XII (1943) uroczyście potwierdzająca tożsamość pomiędzy kościołem katolickim i Mistycznym Ciałem Chrystusa.

W tej niezwykle istotnej encyklice Pius XII wykłada, zniekształcony już dziś, dogmat wiary o Kościele katolickim, który jest Mistycznym Ciałem Chrystusa. Papież przypomina nieomylną naukę o jednym, niepodzielnym i widzialnym Kościele. Pius XII wskazuje, iż zewnętrzna jedność Kościoła wyraża się wyznawaniem tej samej wiary, tymi samymi sakramentami, uczestnictwem w tej samej Ofierze oraz zachowaniem tych samych praw. Objaśnia błędy tyczące tej jedności (błędy życia ascetycznego, spowiedzi sakramentalnej, modlitwy, fałszywy mistycyzm i kwietyzm).

https://sanctus.com.pl/szczegoly/839/encyklika_mystici_corporis

ZAPOMNIANE PRAWDY I WARTOŚCI

Ułomność ludzi Kościoła nie stoi w sprzeczności z Jego świętością

Ojciec Święty Pius XII

Fragmenty z encykliki:

13. Tak więc, aby zdefiniować i zobrazować ten prawdziwy Kościół Chrystusowy, - którym jest Święty, Powszechny, Apostolski, Rzymski Kościół - nie można znaleźć określenia bardziej szlachetnego, bardziej dostojnego, bardziej wreszcie boskiego, nad to które nazywa go: "Mistycznym Ciałem Jezusa Chrystusa", a zdanie to wypływa i wyłania się jak kwiat z licznych wypowiedzi Pisma Świętego i z pism świętych Ojców Kościoła. (...)

64. Jeśli zaś spostrzega się w Kościele coś, co wskazje na słabość naszej ludzkiej natury, ów objaw należy przypisać nie jego ustrojowi prawnemu, lecz raczej pożałowania godnej skłonności jednostek do złego; skłonności, którą dlatego Boski jego Założyciel znosi, nawet gdy ona zachodzi w wyższych członkach jego mistycznego Ciała, by wzmocnić drogą prób cnotę owieczek i Pasterzy, oraz by spowodować we wszystkich wzrost zasług pochodzących z wiary chrześcijańskiej. Albowiem Chrystus - jak to wyżej powiedzieliśmy - nie chciał wykluczać grzeszników z założonego przez siebie zespołu; jeżeli zatym niektórzy z członków podlegają chorobie ducha, nie stanowi to powodu, dla którego mielibyśmy ostygać w miłości ku Kościołowi, lecz winno to raczej zwiększyć w nas współczującą przychylność ku jego członkom.

65. Natomiast cały nieskalany blask naszej świętej Matki okazuje się w Sakramentach, którymi rodzi i żywi swe dzieci; we wierze którą przechowuje nietkniętą wiekami; w najświętszych prawach, które nakłada na wszystkich i w radach ewangelicznych, którymi zachęca; i wreszcie, w niebieskich darach i mocach cudownych, dzięki którym rodzi ze swej niewyczerpanej płodności rzesze niezliczonych męczenników, dziewic i wyznawców. Atoli nie można jej winić, jeśli niektórzy jej członkowie są chorzy lub zranieni, bo ona to właśnie zanosi w ich imieniu codzienne modły do Boga: "Odpuść nam nasze winy", oraz swym sercem, mocnym miłością macierzyńską, zabiega bez przerwy o zdrowie ich dusz.

66. Gdy więc nazywamy Ciało Jezusa Chrystusa Ciałem "mistycznym", w samym znaczeniu tego słowa czytamy wielkiej wagi upomnienie tyczące się nas samych. Treść zaś tego upomnienia rozbrzmiewa ze słów Leona Wielkiego: "O uznaj swą godność, Chrześcijaninie, i gdyś się stał współuczestnikiem Boskiej natury, nie wracaj do dawnej podłości niegodnością postępowania. Pamiętaj czyjej to głowy i czyjego to Ciała członkiem jesteś"

https://ekai.pl/dokumenty/encyklika-mystici-corporis-christi/