Franciszek uczy ubóstwa

Papież Franciszek

„Jeden z biskupów zwierzył mi się, że ma u siebie w szafie wspaniałe mitry, ale teraz wstydzi się je wkładać na głowę. To jasne, że jeśli Franciszek używa ornatów, które kosztują tyle co koszula, czyli 60-70 euro, to wszyscy wokół niego ubierają się skromnie” – mówi Luciano Ghezzi, który od ponad 50 lat jest właścicielem położonego w centrum Rzymu sklepu z odzieżą dla księży i artykułami liturgicznymi.

„Kościół się zmienia i wszyscy chcą kupować tanie rzeczy” - twierdzi Luciano i dlatego na witrynie zamieścił napis: Watykan – niskie ceny. Jego sąsiad Giovanni, również prowadzący sklep z artykułami dla duchowieństwa, dodaje: „Popatrz na te kardynalskie krzyże, jakie są piękne, ze srebra, z ametystami, kosztują 500-700 Euro, ale nikt ich nie kupuje, bo wszyscy wiedzą, że coś takiego Franciszkowi się nie podoba. On zawsze powtarza: pieniądze dajcie biednym”. Sprzedawca zaobserwował też, że krewni oraz przyjaciele księży i biskupów przestali im kupować kosztowne podarki, bo wiedzą, że Papież tego nie pochwala.

Ks. Filippo Di Giacomo, dziennikarz i znawca Kurii Rzymskiej, zauważył, że za tego pontyfikatu coraz rzadziej można zobaczyć, aby księża i biskupi pracujący w Watykanie organizowali przyjęcia w drogich rzymskich restauracjach. „Kiedy wybrano Franciszka, ceremoniarz mu powiedział: Teraz pójdziemy do krawca. A on na to: Nie, wybacz, ale teraz pójdziemy do Matki Bożej!” – opowiada ks. Di Giacomo. Franciszek nie używa też drogich limuzyn i wielu uważa, że takie gesty bardziej niż papieskie kazania zmieniają Watykan.

[link widoczny dla zalogowanych]

Troska o piękno domu Bożego i troska o ubogich są niepodzielne. Człowiek potrzebuje nie tylko tego, co pożyteczne, lecz także tego, co jest piękne; nie tylko własnego domu, lecz również bliskości Boga i Jego znaków. Gdzie Bóg jest uwielbiony, tam także nasze serce jest pełne wesela. Staliśmy się dziś bardzo purytańscy. Mówimy: czyż nie lepiej byłoby rozdać wszystkie skarby świątyń ubogim? Zapominamy, że piękno przeznaczone dla Pana to jedyna prawdziwa wspólna własność świata. Porównajmy: rezydencja magnacka i kościół, muzeum i katedra! Jakaż istotna różnica! Przecież czym innym jest zwiedzanie Luwru, galerii Uffizi, Muzeum Brytyjskiego, a czym innym modlitwa w żyjącym kościele jednocząca się w chwale Boga z wołaniem kamieni! Piękno darowane Dzieciątku z Betlejem jest przeznaczone dla wszystkich i wszystkim jest potrzebne jak chleb. Kto Bożej Dziecinie odbiera to piękno, aby przeznaczyć je na "użytek praktyczny", ten nie pomaga, lecz burzy, zabiera światło, bez którego wszelkie, najbardziej wyrachowane działania pozostają zimne i próżne. Oczywiście, gdy pragniemy dziś włączyć się w długą pielgrzymką stuleci, pragnącą ofiarować rozrzutnie nowo narodzonemu Panu wszystko, co najpiękniejsze na tej ziemi, nie możemy zapominać ani na chwilę, że ten nasz Król Bóg-Człowiek ciągle jeszcze przebywa w stajni, w więzieniu, w slumsach, i że nie wielbimy Pana, gdy Go tam właśnie nie umiemy znaleźć. Jednak świadomość tego wcale nie musi być równoznaczna z poddaniem się dyktatowi użyteczności, która eliminuje radość i piękno, a z śmiertelnej powagi czyni dogmat.

(Józef kard. Ratzinger, Służyć prawdzie. Myśli na każdy dzień, Poznań 1986, str. 378 - za: Das Angesicht Gottes schauen, str. 12)

Wybór wypowiedzi niektórych z współczesnych teologów i liturgistów wypowiadających się o pięknie i ubóstwie w liturgii świętej.
(...)
[link widoczny dla zalogowanych]