 Wysłany:
Śro 18:32, 08 Paź 2014 Temat postu: |
||||
Jeszcze jeden cytat z innego wątku o zachęcie do ruchów charyzmatycznych:
Kogo dziwią szaleństwa posoborowych księży? Proszę przeczytać, jak się ich (de)formuje. "(...) W swoim liście zarzucasz rozpad twojej osobowości nie tylko terapiom. Kolejne eksperymenty, którym jako klerycy byliśmy poddawani, miały naturę religijną. Ostatnie lata seminarium to bezkrytyczny zachwyt nad duchowością charyzmatyczną, zielonoświątkową, którą bombardowano nas na każdym kroku. Z tego, co wiem, wszyscy, i księża, i klerycy, nawet katecheci muszą uczestniczyć w rekolekcjach charyzmatycznych. Tak, teraz praktycznie nie ma już innych rekolekcji. Nas wysłano na obowiązkowe rekolekcje Odnowy w Duchu św. To było na piątym roku, rekolekcje u św. Jana Chrzciciela prowadził jeden z księży diecezjalnych. Czego Was uczył? Otwarcia na Ducha Świętego. Czyli na przykład jak mamy mówić w językach, a więc de facto bełkotać jak małe dziecko jakieś niezrozumiałe słowa. Też bełkotałeś? Oczywiście, chciałem się przecież otworzyć na działanie DuchaŚwiętego.. Przychodziło mi to z trudem, więc rosło we mnie poczucie winy, że to pewnie ja coś robię źle. Podczas rekolekcji w seminarium i potem, po święceniach widziałem, jak ludzie padali w ławkach, gdy ksiądz krzyczał: „zstąp, Duchu Święty”, jak ludzie kładli się pokotem na podłogę podczas tzw. spoczynku w Duchu św. Położyłem się i ja, skoro wszyscy padali jak muchy po nałożeniu rąk przez kapłana. Widziałem tzw. Toronto blessing, czyli święty śmiech. To rzekomo dar śmiechu, ale wygląda naprawdę przerażająco, gdy ktoś zaczyna histerycznie rechotać podczas adoracji Najświętszego Sakramentu… Czułem nieautentyczność tej sytuacji, sztuczność, ale robiłem wszystko, czego ode mnie wymagano. (...) całość tu: https://portalplock.pl/wiadomosci/ksiadz-ktory-zrzucil-sutanne-wywiad/UbReXkuokCYJ8Q6ttVPl Informacja o tym jest też w wątku tu: (...) http://www.traditia.fora.pl/nowa-wiosna-kosciola-posoborowego,31/co-serwuja-swoim-sluchaczom-o-enrique-i-antonello,8420-15.html#57266 |
| Wysłany:
Wto 13:06, 21 Maj 2013 Temat postu: |
||
Nie interesowałam się tą Wspólnotą, co nie co czytałam. L'Emmanuel Narodziny: 12 i 13 lutego 1972 roku w czasie weekendu u o. Caffarela w Troussures, dwójka założycieli przeżywa wylanie darów Ducha Świętego i postanawia spotykać się co wieczór na modlitwie. Począwszy od 1974 roku powstają pierwsze grupy modlitewne w Paryżu; niektórzy decydują się na życie we wspólnotach. Skład: rodziny i celibatariusze, księża i świeccy konsekrowani. Wspólnota Emmanuel grupuje wszystkie powołania, zawody i środowiska. Aktualnie 3500 osób jest zaangażowanych lub w trakcie angażowania się we Francji, Europie i w wielu krajach rozwijających się. Funkcjonowanie: Moderator wybierany przez Radę. Rada wybierana jest co 3 lata, na 3 lata przez członków zaangażowanych we wspólnocie Emmanuel. Status Kanoniczny: 8 grudnia 1982 roku wspólnota została erygowana kanonicznie jako "prywatne stowarzyszenie wiernych" przez kardynała Lustigera, arcybiskupa Paryża. Zaangażowanie członków: wspólnota Emmanuel to przede wszystkim wspólnota w służbie ewangelizacji. Zaangażowanie jest w pierwszym rzędzie duchowe (dłuższy czas modlitwy dziennie, jeśli to możliwe - codzienna Eucharystia), życie w "domkach" stałych lub tymczasowych, udział w pracach apostolskich lub charytatywnych wspólnoty . https://gloria.tv/article/PLBeBdYCp3H W Polsce wspólnota zawiązała się w 1993 r. A tu Koncert Wspólnoty Emmanuel (...) http://www.youtube.com/watch?v=KAH1qgm9TiE ... i tu też: http://www.youtube.com/watch?v=jGbLLP0jIMo |
| Wysłany:
Wto 10:40, 21 Maj 2013 Temat postu: |
| W odpowiedzi na słowa abp. Michalika polecamy wykład o ruchach charyzmatycznych:
http://www.youtube.com/watch?v=2cPsHpUpI9E |
| Wysłany:
Wto 10:38, 21 Maj 2013 Temat postu: |
||
A tu jeden przykład, bardzo wymowny: http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=BaVyaVsENW4 Jest o tym pisane tu: (...) http://www.traditia.fora.pl/nowa-wiosna-kosciola-posoborowego,31/ruchy-charyzmatyczne-a-wolne-koscioly,9785.html To dopiero jest pranie mózgów, hard charyzmatyzm, emocjonalizm i nadal promuje się ruch charyzmatyczny. |
| Wysłany:
Wto 10:29, 21 Maj 2013 Temat postu: |
| Dziś gdzie upatrują nadziei i pomocy? - nie w Chrystusie Królu, nie w Jego Najświetszym Sercu ale ... w ruchach charyzmatycznych.
"Kościół chętnie korzysta z dobrych doświadczeń. Jako przykład może posłużyć ruch charyzmatyczny, który zrodził się w Kościele protestanckim, ale i Kościół katolicki zauważył, że ruch ten stanowi szansę pogłębienia, poszerzenia, jakiegoś ubogacenia wiernych” - powiedział abp Michalik. Abp Michalik przypomniał, że niektóre katolickie wspólnoty charyzmatyczne, jak choćby Wspólnota Emmanuel, stanowią wielką linię odrodzenia w Kościele katolickim. – Wiele takich charyzmatycznych inspiracji zostało w Kościele. Nie trzeba się ich bać – podkreślił metropolita przemyski http://www.stronkamoja.idziemy.pl/kosciol/abp-michalik-kosciol-jest-otwarty-na-nowe-ruchy-i-wspolnoty |
| Wysłany:
Wto 9:43, 21 Maj 2013 Temat postu: Szczególne lekarstwo na zarazę dzisiejszych czasów - Pius XI |
Szczególne lekarstwo na zarazę dzisiejszych czasów - Pius XI
"Jeżeli więc teraz nakazaliśmy, aby cały katolicki świat czcił Chrystusa jako Króla, to przez to chcemy zaradzić potrzebom dzisiejszych czasów i podać szczególne lekarstwo na zarazę, jaka nawiedziła społeczeństwo ludzkie. A tą zarazą jest tzw. laicyzm, czyli zeświecczenie, jego błędy i niecne dążenia: a zbrodnia ta, jak Wam wiadomo Czcigodni Bracia, nie naraz dojrzała, lecz od dawna już kryła się wśród państw. Zaczęto bowiem od zaprzeczenia panowania Chrystusa nad wszystkimi narodami; odmówiono Kościołowi władzy nauczania ludzi, ustanawiania praw, rządzenia narodami, którą to władzę otrzymał Kościół od samego Chrystusa, by ludzi prowadzić do szczęśliwości wiekuistej. Zaczęto tedy powoli zrównywać religię Chrystusową z innymi fałszywymi i stawiać ją niegodziwie wprost w tym samym rzędzie; a następnie poddano ją władzy świeckiej i wydano ją prawie na samowolę panujących i rządów; dalej jeszcze poszli ci, którzy sądzili, iż należy zastąpić religię Boską jakąś religią naturalną, naturalnym jakimś poruszeniem duszy. Nie brakło też państw, które uważały, że mogą obejść się bez Boga i że ich religia, to bezbożność i lekceważenie Boga." Papież Pius XI, encyklika Quas primas. |