Forum Kościół Rzymskokatolicki Strona Główna  
 FAQ  •  Szukaj  •  Użytkownicy  •  Grupy •  Galerie   •  Rejestracja  •  Profil  •  Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości  •  Zaloguj
 Pius XII pekursorem Vaticanum II Zobacz następny temat
Zobacz poprzedni temat
Napisz nowy tematOdpowiedz do tematu
Autor Wiadomość
Teresa
Administrator


Dołączył: 07 Cze 2007
Posty: 32684 Przeczytał: 81 tematów

Skąd: z tej łez doliny
Płeć: Kobieta

PostWysłany: Czw 22:18, 09 Paź 2008 Powrót do góry

Pius XII pekursorem Vaticanum II

W bazylice św. Piotra, w której podziemiach spoczywa Pius XII, Papież przewodniczył Mszy w 50. rocznicę jego śmierci. W homilii przypomniał jego służbę Kościołowi, pełnioną z górą pół wieku, oraz odwagę i cierpliwość okazane w ciągu blisko 20 lat pontyfikatu. Jako nuncjusz apostolski w Niemczech Eugenio Pacelli od razu dostrzegł niebezpieczeństwo – powiedział Benedykt XVI – „potwornej ideologii narodowosocjalistycznej o zgubnych antysemickich i antykatolickich korzeniach”. Jako sekretarz stanu był współpracownikiem Piusa XI w epoce totalitaryzmów: faszystowskiego, nazistowskiego i komunistycznego, potępionych przez tego Papieża encyklikami Non abbiamo bisogno, Mit brennender Sorge i Divini Redemptoris. Wybrany w 1939 r. na Stolicę Piotrową, usiłował zapobiec wojnie. Gdy wybuchła, rozwinął dzieło pomocy charytatywnej w obronie prześladowanych, niezależnie od ich religii, narodowości czy przynależności politycznej. W orędziu radiowym na Boże Narodzenie 1942 r., mówiąc o prześladowanych za pochodzenie, wyraźnie wskazywał na deportację i zagładę Żydów. Ich przedstawiciele wielokrotnie okazywali mu za to wdzięczność.

„Niestety, w debacie historycznej o Słudze Bożym Piusie XII, nie zawsze bezstronnej, zaniedbano naświetlić wszystkie aspekty jego wielowątkowego pontyfikatu – mówił Benedykt XVI. – Liczne były jego przemówienia i przesłania do uczonych, lekarzy, przedstawicieli najróżniejszych grup zawodowych. Niektóre z nich zachowują do dziś niezwykłą aktualność i są nadal niezawodnym punktem odniesienia. Paweł VI, który przez wiele lat był jego wiernym współpracownikiem, przedstawiał go jako erudytę, wnikliwego intelektualistę, otwartego na nowoczesne drogi badań i kultury. Jego zdaniem odznaczał się on zawsze zdecydowaną, konsekwentną wiernością zarówno ludzkim zasadom racjonalnym, jak i nienaruszalnemu depozytowi prawd wiary. Paweł VI uważał go za prekursora Soboru Watykańskiego II”.

Benedykt XVI wymienił pewne encykliki Piusa XII. W Mystici Corporis (1943) znajdujemy teologiczne podstawy dla soborowej Konstytucji dogmatycznej o Kościele. Divino afflante Spiritu (1943) świadczy o jego otwarciu na nowoczesne metody studiów biblijnych. Encyklika Mediator Dei (1947) dała impuls ruchowi liturgicznemu. Dla misji wielkie znaczenie miały Evangelii praecones (1951) i Fidei donum (1957). Do tej sprawy ich autor przywiązywał dużą wagę już od początku swego pontyfikatu, gdy osobiście konsekrował 12 biskupów dla krajów misyjnych, w tym – obok Hindusa, Chińczyka i Japończyka – także pierwszego z Czarnego Lądu i pierwszego z Madagaskaru. Troszczył się też o promocję wiernych świeckich. Beatyfikował i kanonizował ludzi różnych narodowości, wszystkich stanów i zawodów, w tym wiele kobiet. Wskazał ludzkości Maryję jako znak nadziei, ogłaszając w Roku Świętym 1950 dogmat Wniebowzięcia.

Po Eucharystii Papież zszedł do grot watykańskich, by modlić się przy grobie swego zmarłego przed pół wiekiem poprzednika. Jego proces beatyfikacyjny wspomniał w homilii. Powiedział: „Kiedy modlimy się o szczęśliwe postępy sprawy beatyfikacyjnej (Sługi Bożego) Piusa XII, dobrze jest przypomnieć, że świętość była jego ideałem, którego nie omieszkał proponować wszystkim”. Jak wyjaśnił dziennikarzom watykański rzecznik prasowy, słowa te wyrażają duchową łączność z rozpowszechnionym w Ludzie Bożym pragnieniem beatyfikacji Sługi Bożego. Nie dotyczą jednak dalszych etapów procesu ani ich terminów, czyli podpisania dekretu o uznaniu heroiczności cnót, co z kolei otworzyłoby drogę procedurze związanej z uznaniem cudu przypisywanego jego wstawiennictwu.

[link widoczny dla zalogowanych]


Ostatnio zmieniony przez Teresa dnia Śro 17:07, 17 Sty 2018, w całości zmieniany 2 razy
Zobacz profil autora
Teresa
Administrator


Dołączył: 07 Cze 2007
Posty: 32684 Przeczytał: 81 tematów

Skąd: z tej łez doliny
Płeć: Kobieta

PostWysłany: Czw 22:37, 09 Paź 2008 Powrót do góry

Cytat:
Pius XII pekursorem Vaticanum II
Paweł VI uważał go za prekursora Soboru Watykańskiego II”.


Czy napewno?
Pius XII kategorycznie odmawiał zwołania soboru powszechnego, obawiając się (nie bez powodów) o jego konsekwencje.


Cytat:
Paweł VI, który przez wiele lat był jego wiernym współpracownikiem (...)


A ja wyczytałam, że msgr Montini został usunięty z Sekretariatu Stanu za nieposłuszeństwo wobec zasad polityki wschodniej Piusa XII.

Papież Benedykt XVI wymienił pewne encykliki Piusa XII.


Cytat:
W Mystici Corporis (1943) znajdujemy teologiczne podstawy dla soborowej Konstytucji dogmatycznej o Kościele. Divino afflante Spiritu (1943) świadczy o jego otwarciu na nowoczesne metody studiów biblijnych. Encyklika Mediator Dei (1947) dała impuls ruchowi liturgicznemu.


Mystici Corporis – encyklika Piusa XII (1943) uroczyście potwierdzająca tożsamość pomiędzy kościołem katolickim i Mistycznym Ciałem Chrystusa.

Mystici Corporis (O Kościele, Mistycznym Ciele Chrystusa)

W tej niezwykle istotnej encyklice Pius XII wykłada, zniekształcony już dziś, dogmat wiary o Kościele katolickim, który jest Mistycznym Ciałem Chrystusa. Papież przypomina nieomylną naukę o jednym, niepodzielnym i widzialnym Kościele. Pius XII wskazuje, iż zewnętrzna jedność Kościoła wyraża się wyznawaniem tej samej wiary, tymi samymi sakramentami, uczestnictwem w tej samej Ofierze oraz zachowaniem tych samych praw. Objaśnia błędy tyczące tej jedności (błędy życia ascetycznego, spowiedzi sakramentalnej, modlitwy, fałszywy mistycyzm i kwietyzm).


[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]


Mediator Dei - encyklika Piusa XII z 1947 r., podsumowująca nauczanie papieskie zawarte w dokumentach św. Piusa X i Piusa XI, dotyczące szeroko pojętych reform liturgicznych.

Mediator Dei (O liturgii)
Niezwykle aktualna encyklika Piusa XII, w której papież przestrzega przed błędnymi koncepcjami reform liturgicznych. Przypomina podstawowe prawdy wiary na temat Mszy świętej, która jest odnowieniem i uobecnieniem Ofiary Krzyżowej Pana Jezusa. Pius XII przestrzega przed archeologizmem liturgicznym, który ma polegać na powrocie do pierwotnych form liturgicznych. Omawia też zagadnienia kultu eucharystycznego (istota ofiary eucharystycznej, uczestnictwo wiernych, Komunia święta, pokarm eucharystyczny), porusza też kwestie brewiarza i roku liturgicznego.


[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]


Ostatnio zmieniony przez Teresa dnia Pon 18:10, 04 Mar 2019, w całości zmieniany 2 razy
Zobacz profil autora
Teresa
Administrator


Dołączył: 07 Cze 2007
Posty: 32684 Przeczytał: 81 tematów

Skąd: z tej łez doliny
Płeć: Kobieta

PostWysłany: Sob 16:29, 11 Paź 2008 Powrót do góry

Cytat:
Benedykt XVI wymienił pewne encykliki Piusa XII. W Mystici Corporis (1943) znajdujemy teologiczne podstawy dla soborowej Konstytucji dogmatycznej o Kościele. Divino afflante Spiritu (1943) świadczy o jego otwarciu na nowoczesne metody studiów biblijnych. Encyklika Mediator Dei (1947) dała impuls ruchowi liturgicznemu.


Ciekawe jaki to impuls dała ta encyklika ruchowi liturgicznemu?

Ojciec Święty Pius XII MEDIATOR DEI - Encyklika o Liturgii, fragment

Chrystus Pan, Kapłan na wieki według porządku Melchizedeka (Ps. 109, 4.), jako że umiłował swoich, którzy byli na świecie (Jan 13, 1.) w czasie Ostatniej Wieczerzy, tej nocy, kiedy Go wydano - aby zostawić ukochanej Oblubienicy swojej, Kościołowi, widzialną (jak domaga się tego ludzka natura) ofiarę, która by stale przedstawiała krwawą ofiarę, jakiej miał dopełnić raz jeden na krzyżu, która by została jej pamiątką, aż do końca wieków i której moc zbawcza byłaby stosowana do odpuszczenia grzechów, jakie codziennie popełniamy - ofiarował Bogu Ojcu Ciało i Krew swoją pod postaciami chleba i wina i po tymiż postaciami podał Ciało i Krew swoją do spożycia Apostołom, których ustanowił wtedy kapłanami Nowego Przymierza nakazując im i ich następcom w kapłaństwie, aby tę ofiarę w dalszym ciągu składali. (Sob. Tryd. Sess. 22, c. 1.)

Wobec tego Przenajświętsza Ofiara Ołtarza nie jest tylko prostym i zwykłym wspomnieniem mąk i śmierci Jezusa Chrystusa, ale prawdziwym i istotnym ofiarowaniem, w którym Najwyższy Kapłan to samo czyni przez niekrwawą ofiarę, co uczynił już na Krzyżu, ofiarowując siebie samego Ojcu Przedwiecznemu jako Hostię Najmilszą, "albowiem tu i tam jedna i ta sama jest Hostia, i ten sam składa obecnie Ofiarę za pośrednictwem kapłanów, którzy niegdyś siebie samego ofiarował na krzyżu Ojcu, z różnicą tylko w sposobie ofiarowania". (Sob. Tryd. Sess. 22, c. 2. )


Ostatnio zmieniony przez Teresa dnia Śro 17:46, 17 Sty 2018, w całości zmieniany 1 raz
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:      
Napisz nowy tematOdpowiedz do tematu


 Skocz do:   



Zobacz następny temat
Zobacz poprzedni temat
Możesz pisać nowe tematy
Możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2002 phpBB Group :: FI Theme :: Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)