Kardynał Dziwisz złożył rezygnację. Nowym metropolitą został

Kardynał Dziwisz złożył rezygnację

Po ukończeniu 75 lat metropolita krakowski złożył wymaganą przepisami rezygnację z urzędu.

Wiek emerytalny kard. Stanisław Dziwisz osiągnął w dniu kanonizacji Jana XXIII i Jana Pawła II, czyli 27 kwietnia. Zgodnie z prawem osiągnął on wiek emerytalny i musiał tego dnia złożyć oficjalną rezygnację z pełnionego urzędu.

We wstępie złożonego na ręce papieża pisma metropolita krakowski podziękował ojcu świętemu za kanonizację Jana Pawła II.

Teraz decyzję o tym, czy kard. Stanisław Dziwisz będzie jeszcze przez jakiś czas pełnił funkcję metropolity, czy też zostanie mianowany nowy biskup krakowski, podejmie papież Franciszek. Jeśli nie odniesie się on do złożonego przez kard. Dziwisza pisma w ciągu najbliższych trzech miesięcy, rezygnacja utraci ważność.

Ze względu na trwające przygotowania do Światowych Dni Młodzieży prawdopodobne jest, że kardynał pozostanie na swoim stanowisku. Podobnie było z poprzednim metropolitą krakowskim kard. Franciszkiem Macharskim, który kierował diecezją do 78 roku życia.

[link widoczny dla zalogowanych]

Abp Marek Jędraszewski nowym metropolitą krakowskim

Dotychczasowy metropolita łódzki i zastępca przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski abp Marek Jędraszewski został mianowany nowym metropolitą krakowskim. Zastąpi on odchodzącego na emeryturę kard. Stanisława Dziwisza. Decyzję Ojca Świętego ogłosił w południe 8 grudnia, w dniu uroczystości Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, nuncjusz apostolski w Polsce abp Salvatore Pennacchio.

Nuncjatura Apostolska w Polsce

Komunikat

Ojciec Święty Franciszek:

1. Przyjął rezygnację księdza kardynała Stanisława Dziwisza z posługi arcybiskupa metropolity krakowskiego.

2. Mianował arcybiskupem metropolitą krakowskim księdza arcybiskupa Marka Jędraszewskiego, dotychczasowego metropolitę łódzkiego.

+ Salvatore Pennacchio
Nuncjusz Apostolski

Warszawa, 8 grudnia 2016 roku.

***

Nowy metropolita krakowski ma 67 lat. Od prawie 20 lat jest biskupem, w tym ponad 4 lata arcybiskupem metropolitą łódzkim. Od marca 2014 roku pełni funkcję zastępcy przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski. Jest profesorem nauk teologicznych. Jego dewizą biskupią są słowa Scire Christum (Znać Chrystusa). Znany jest m.in. z organizowanych co miesiąc w archidiecezji łódzkiej „Dialogów w katedrze”, gdzie odpowiada na pytania dotyczące Kościoła i wiary.

Abp Marek Jędraszewski zastąpi na stanowisku metropolity krakowskiego kard. Stanisława Dziwisza, najbliższego współpracownika św. Jana Pawła II i promotora Jego kultu. Kard. Dziwisz po 11 latach posługi metropolity krakowskiego przechodzi na emeryturę.

Ksiądz Arcybiskup Marek Jędraszewski urodził się 24 lipca 1949 roku w Poznaniu. Maturę uzyskał w 1967 roku w I Liceum Ogólnokształcącym im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Następnie, w latach 1967-1973, studiował w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu i na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu. 24 maja 1973 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk ks. abp. Antoniego Baraniaka. W 1974 r. uzyskał licencjat kanoniczny z teologii na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu na podstawie pracy „Problematyka osoby w filozofii Gabriela Marcela” (promotor: ks. prof. Ludwik Wciórka). W latach 1973-1975 był wikariuszem w parafii pw. św. Marcina w Odolanowie k. Ostrowa Wlkp.

W 1975 roku abp Antoni Baraniak skierował ks. Marka Jędraszewskiego na studia specjalistyczne, które odbył na Wydziale Filozofii Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego w Rzymie. W czerwcu 1977 roku uzyskał licencjat z filozofii na podstawie pracy „La filosofia del simbolo religioso di Paul Ricoeur” (wyróżniona złotym medalem Uniwersytetu Gregoriańskiego), natomiast 20 grudnia 1979 roku obronił pracę doktorską „Le relazioni intersoggettive nella filosofia di Levinas” (promotor: prof. Simon Decloux SJ, praca nagrodzona złotym medalem Ojca Świętego Jana Pawła II).

Po powrocie do Polski: w latach 1980-1996 był adiunktem na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu, w latach 1980-1987 prefektem Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu, a w latach 1987-1996 redaktorem, od 1990 redaktorem naczelnym „Przewodnika Katolickiego”.

W 1991 roku habilitował się na Wydziale Filozoficznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie na podstawie rozprawy „Jean-Paul Sartre i Emmanuel Levinas – w poszukiwaniu nowego humanizmu. Studium analityczno-porównawcze” (rozprawa opublikowana pod tytułem „W poszukiwaniu nowego humanizmu. J.-P. Sartre – E. Levinas”, Kraków 1994). W 1996 roku otrzymał nominację na docenta na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu. W tym samym roku został mianowany visiting professor Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego w Rzymie.

W 1996 roku ks. dr hab. Marek Jędraszewski otrzymał nominację na wikariusza biskupiego ds. nauki i kultury w Archidiecezji Poznańskiej oraz na przewodniczącego Wydziału Duszpasterstwa Akademickiego w Kurii Arcybiskupiej w Poznaniu.

17 maja 1997 roku Ojciec Święty Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym Archidiecezji Poznańskiej. Święcenia biskupie otrzymał z rąk arcybiskupa Juliusza Paetza 29 czerwca 1997 roku w Poznaniu. Współkonsekratorami byli: arcybiskup Zenon Grocholewski, sekretarz Sygnatury Apostolskiej (obecnie kardynał, prefekt senior Kongregacji Wychowania Katolickiego) oraz arcybiskup Marian Przykucki, ówczesny metropolita szczecińsko-kamieński.

W związku z powstaniem Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 26 listopada 1998 roku otrzymał nominację na stanowisko profesora nadzwyczajnego UAM, a 7 grudnia tegoż roku nominację na kierownika Zakładu Filozofii Chrześcijańskiej na Wydziale Teologicznym UAM.

2 stycznia 2002 roku otrzymał tytuł naukowy profesora nauk teologicznych.

11 lipca 2012 roku papież Benedykt XVI mianował bp. Marka Jędraszewskiego arcybiskupem metropolitą łódzkim. Ingres do archikatedry łódzkiej odbył się 8 września 2012 roku, w święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny.

Ksiądz Arcybiskup Marek Jędraszewski jest – od 2014 roku – zastępcą Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski. W Konferencji Episkopatu Polski pełni ponadto następujące funkcje – jest członkiem: Rady Stałej KEP, Sekcji Nauk Filozoficznych Komisji Nauki Wiary, Komisji Wychowania Katolickiego, Rady ds. Duszpasterstwa Młodzieży, a także delegatem KEP ds. Duszpasterstwa Akademickiego.

Od 30 września 2012 roku jest przewodniczącym Komisji ds. katechezy, szkół i uniwersytetów Rady Konferencji Biskupich Europy (CCEE).

30 listopada 2013 roku Ojciec Święty Franciszek włączył go na okres pięciu lat do grona członków Kongregacji Wychowania Katolickiego.

W uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny 8 grudnia 2016 r. Ojciec Święty Franciszek mianował abp. prof. Marka Jędraszewskiego metropolitą krakowskim.

Archidiecezja krakowska jest jedną z 15 metropolii obrządku łacińskiego w Kościele katolickim w Polsce. Diecezja krakowska została erygowana w 1000 roku przez papieża Sylwestra II i obecnie i wraz z diecezjami bielsko-żywiecką, kielecką i tarnowską tworzy metropolię krakowską. W archidiecezji krakowskiej odbyły się 44 synody; ostatni w latach 1972-1979 przeprowadził kard. Karol Wojtyła.

W swojej długiej historii miała wielu wybitnych pasterzy. Na biskupiej katedrze na Wawelu zasiadali m.in. święty biskup i męczennik Stanisław ze Szczepanowa (1072 - 1079 r.) – główny patron archidiecezji, błogosławiony Wincenty Kadłubek (1208 - 1218 r.), Księże Niezłomny kard. Adam Stefan Sapieha (1911 - 1951 r.), kard. Karol Wojtyła (1963 - 1978 r.) – późniejszy papież św. Jan Paweł II, oraz niedawno zmarły kard. Franciszek Macharski (1978 - 2005 r.). Przed minione jedenaście lat posługę metropolity krakowskiego kard. Stanisław Dziwisz, były osobisty sekretarz św. Jana Pawła II.

W Krakowie znajduje się światowe centrum kultu Bożego Miłosierdzia, Sanktuarium św. Jana Pawła II oraz Papieski Uniwersytet Jana Pawła II. Archidiecezja krakowska była organizatorem Światowych Dni Młodzieży Kraków 2016.

Obszar archidiecezji krakowskiej wynosi 5 730 km2 i zamieszkuje na nim 1 572 000 katolików. Archidiecezja składa się z ponad 450 parafii, rektoratów i ośrodków duszpasterskich, w których pełni posługę duszpasterską 1186 kapłanów diecezjalnych oraz 970 zakonnych. W licznych domach zakonnych na terenie archidiecezji żyje 2550 sióstr zakonnych. W Arcybiskupim Seminarium Duchownym do kapłaństwa przegotowuje się 96 kleryków.

[link widoczny dla zalogowanych] v

Można zobaczyć i przeczytać co o księdzu arcybiskupie Marku Jędraszewskim pisali na łamach PCh24.pl: (podane tematy zamieszczonych wcześniej artykułów)
(...)
[link widoczny dla zalogowanych]

Łódź: abp Jędraszewski o okultyzmie i wróżbach
Łódź, 2016-03-11
(...)
[link widoczny dla zalogowanych]

Na stronie archidiecezji Łódź cykl nagrań z Dialogów w Katedrze prowadzonych z Księdzem Arcybiskupem Markiem Jędraszewskim:
(...)
[link widoczny dla zalogowanych]

Kraków: ingres abp. Marka Jędraszewskiego – 28 stycznia

Kard. Stanisław Dziwisz spotkał się z abp. Markiem Jędraszewskim w domu arcybiskupów krakowskich. Podczas spotkania ustalono, że kanoniczne objęcie urzędu metropolity oraz ingres do katedry wawelskiej nastąpi 28 stycznia przyszłego roku.

Była to pierwsza wizyta arcybiskupa Jędraszewskiego w Krakowie po czwartkowym ogłoszeniu nominacji na urząd metropolity krakowskiego. Spotkanie rozpoczęło się wspólną modlitwą hierarchów w prywatnej kaplicy arcybiskupów przy ul. Franciszkańskiej 3.

Abp Jędraszewski podarował kard. Dziwiszowi kopię płaskorzeźby św. Jana Pawła II, znajdującej się w rezydencji arcybiskupów łódzkich, która upamiętnia pielgrzymkę Ojca Świętego w Łodzi.

Podczas spotkania ustalono, że kanoniczne objęcie urzędu metropolity krakowskiego przez abp. Marka Jędraszewskiego oraz ingres do katedry odbędzie się w sobotę 28 stycznia 2017 r.

[link widoczny dla zalogowanych]

Abp Marek Jędraszewski na ostatnich "Dialogach w katedrze"

W piątek, 9 grudnia, już po raz czterdziesty i ostatni, zastępca Episkopatu Polski, arcybiskup Marek Jędraszewski, spotkał się z wiernymi swojej diecezji w łódzkiej katedrze, by odpowiedzieć na nurtujące ich pytania.

Temat spotkania brzmiał: „Być dobrym obywatelem”. W czwartek, 8 grudnia, abp Marek Jędraszewski został mianowany przez papieża Franciszka metropolitą krakowskim. Jego ingres do katedry wawelskiej odbędzie się 28 stycznia 2017 r.

Publikujemy treść pytań do abp. Marka Jędraszewskiego i odpowiedzi, jakich udzielił metropolita łódzki.

1. Spotkałem się kiedyś z twierdzeniem pewnego duszpasterza, że człowiek nie powinien w ogóle zwracać uwagę na kraj w którym żyje, bo jest to jedynie przypadkowe rozmieszczenie ludzi przez Boga, a wszyscy powinni być jedną kochającą się wspólnotą. Ja jestem harcerzem i ta kwestia jest dla mnie ważna: służę Bogu i Ojczyźnie. Proszę o wytłumaczenie. Ojcze, dziękuję za te Dialogi (mężczyzna lat 19).

Zgadzamy się z tym, że wszyscy powinniśmy być jedną, kochającą się rodziną. Wynika to z naszej wiary, że Bóg, Stwórca świata, jest Stwórcą wszystkich ludzi. Jest Ojcem nas wszystkich i tej prawdy, uczy nas Pan Jezus i On chce, byśmy w modlitwie, której nas nauczył mówili: „Ojcze nasz, któryś jest w niebie…”. Jest Ojcem nas wszystkich, ale wcale to nie znaczy, że wszystkie Jego dzieci między sobą się nie różnią! Różnią się! Na tym polega bogactwo rodziny.

Tak samo trzeba spojrzeć na tę wielką rodzinę ludzką, którą my jesteśmy. Na tę rodzinę ludzką, która jest złożona z narodów różnych cywilizacji i kultur, i trudno tego nie zauważać, brać w nawias czy lekceważyć. To nie jest zgodne z zamysłem Bożym. Bóg tak chciał, że mimo, że jesteśmy Jego dziećmi, różnimy się jako osoby, ale różnimy się także tworząc pewne wspólnoty narodowe, powiązane przez język, kulturę czy historię. Taka jest prawda o nas. Wszystko inne jest abstrakcją, a przez to pewnym zafałszowaniem w patrzeniu na człowieka, na przynależność do pewnych wspólnot większych niż rodzina czy społeczność lokalna. Myślę tu o wspólnocie narodowej i państwowej. Jak w każdej rodzinie, każdy ma swoje miejsce, prawa i obowiązki. Także bardzo ostrożnie trzeba patrzeć na to stwierdzenie, że nie powinno się w ogóle zwracać uwagi na kraj, z którego się pochodzi. To jest jakaś daleko idąca nieprawda czy uproszczenie. Dla potwierdzenia tego odwołałbym się do poematu Karola Wojtyły z 1974 roku, napisanego na cztery lata przed wyjazdem z Polski do Rzymu, na Stolicę Piotrową. Poemat: „Myśląc Ojczyzna”.

2. Czy dobry obywatel powinien kierować się w swoim postępowaniu i w wyborach publicznych: racją stanu, interesem narodowym, dobrem wspólnym, miłosierdziem wobec bliźniego czy własnym sumieniem? [mężczyzna lat 48].

W tym ważnym pytaniu, mamy wiele kryteriów i wcale się one wzajemnie nie muszą wykluczać. Podstawą zasadą działania każdego człowieka jest to, by postępował zgodnie z własnym sumieniem. Tutaj trzeba dodać: właściwie ukształtowanym, dojrzałym, prawym sumieniem. Dalej, gdy chodzi o wspólnotę narodową i państwowa najistotniejszym punktem jest dobro wspólne. Jest wspólnota państwowa i narodowa, złożona z bardzo wielu osób, które to osoby oddają siebie, swoje życie na służbę, nie tylko własnych interesów i potrzeb, które rozumieją, że jest coś ważnego, bardzo ważnego co nas łączy i czemu powinniśmy służyć, to dobro wspólne. To rzeczpospolita, res publica, rzecz publiczna, rzecz nas wszystkich, dla której żyć i umierać niekiedy trzeba.

Równolegle do dobra wspólnego jest bardzo ważne, byśmy mieli właściwe odniesienie do drugiego człowieka i wspólnot. Tutaj dochodzi do głosu kryterium miłosierdzia, a także to, co możemy nazwać interesem narodowym. Interesem dobrze pojętym, nie egoistycznie, nie myśląc o sobie, a lekceważąc innych. To wszystko musi przenikać duch solidarności międzynarodowej i międzypaństwowej.

Gdzieś dalej jest coś takiego jak racja stanu - wymóg postępowania, które ma na celu dobro państwa. Z tym że częstokroć bywało w polityce, że racja stanu, o którą się walczy, walczy się w sposób cyniczny, podstępny, wyrachowany. Gdzieś zanika duch solidarności międzyludzkiej, międzynarodowej i międzypaństwowej. Tutaj zaczyna się nieraz bardzo przemyślna, i niekiedy w skutkach tragiczna, gra interesów państwowych. Ta cyniczna gra interesów ekonomicznych, militarnych oraz imperialnych, prowadziła i prowadzi do wojen.

Dodałbym do wymogów bycia dobrym obywatelem, jeszcze jedną rzecz, w moim przekonaniu ważną - pamięć. Pamięć o tym, kim jesteśmy. Pamięć o tym, co składa się na naszą historię. Wiemy, jak wszystkich nas bardzo boleśnie dotyka to sformułowanie, które pojawia się w prasie światowej i na ustach niekiedy bardzo znaczących polityków w wymiarze światowym, gdy słyszy się o polskich obozach koncentracyjnych. Nie ma większej krzywdy, jaką można wyrządzić narodowi polskiemu jak właśnie takie sformułowania. Trzeba za wszelką cenę dążyć do prawdy! Ale to dążenie do prawdy i sprawiedliwości rozpoczyna się od tego, że się pamięta niekiedy o bardzo trudnych bolesnych kartach naszej historii. Trzeba wiedzieć jak było. Trzeba tego z męstwem bronić i prostować.

Wiemy, że analogiczna historia wystąpiła w Polsce, w ostatnich dniach, kiedy jeden człowiek zaczyna, jak to się dziś modnie mówi, snuć narrację, jakim to dobrem dla narodu polskiego było wprowadzenie stanu wojennego. A górnicy w „Wujku”, a internowani – kilkanaście tysięcy ludzi, a stracona nadzieja, a wielka emigracja, która miała potem miejsce, a mordowani skrytobójczo ludzie, wraz z księdzem Popiełuszką? Czy to wszystko było dobre? Jeśli się nie pamięta i lekceważy prawdę historyczną, wszystko się staje wówczas możliwe. Białe staje się czarnym. Czarne białym lub szarym. (…) Od naszego "dzisiaj" zależy bardzo wiele, gdy chodzi o "jutro" Polski.

3. Według społecznej nauki Kościoła dobry obywatel to kto? (mężczyzna lat 60). Jakie są kryteria bycia dobrym obywatelem? Jak mają się do tego prawo Boże i przykazania? (kobieta lat 23).

Dwa pytania dwojga osób różnych pokoleń, ale bardzo bliskie, gdy chodzi o to zagadnienie, które nam stawiają. By na nie odpowiedzieć, trzeba zapytać się: co to jest dobre państwo? Z pomocą przychodzi Katechizm Kościoła Katolickiego w numerze 1902. Państwo funkcjonuje na fundamencie prawa, ale katechizm wskazuje na to, że nie państwo daje fundamenty moralności, nie każde prawo, nawet stanowione demokratycznie, zgodnie ze wszystkimi regułami demokracji jest słuszne. Bo jeśli to prawo pozwala na aborcję i eutanazję, czy inne niegodziwości, to czy to jest państwo dobrego prawa? Czy to jest dobre państwo? Dopowiedzeniem jest adhortacja apostolska Jana Pawła II - Christifideles laici w numerze 42. – Mamy tutaj wyraźnie powiedziane, czemu powinno służyć państwo – dobru wspólnemu, a napiętnowaniu tego, co ma miejsce w państwach demokratycznych, przy używaniu różnych procedur, że jedni się bogacą, a inni stają się coraz bardziej biedni, a nieuczciwość i kłamstwo stają się jakby narzędziem sprawowania władzy.

I drugie pytanie o postawę obywateli: jacy oni powinni być wobec państwa? Odpowiedź znajdujemy w Katechizmie Kościoła katolickiego w numerze 1915 oraz w "Gaudium et spes", 2239 – gdzie przeczytamy o obowiązkach obywateli.

Polityka jest często przedstawiana jako coś złego, brudnego, niedobrego naznaczonego układami, rządzą władzy, ale tym bardziej potrzebna jest obecność chrześcijan, którzy swoją postawą czerpaną z Ewangelii, będą starali się zmienić tę sytuację. Najgorzej jest oddać tak zwanym politykom ich brudne zajęcia, wówczas mamy do czynienia z tym, co pisał Erich Fromm to jest "ucieczką od wolności".

4. Księże Arcybiskupie, jak być dobrym obywatelem w państwie, które łamie sumienia poprzez stanowienie praw niezgodnych z Dekalogiem? (kobieta lat 54).

Istotnie może być tak, że znajdujemy się w państwie, które odchodzi od najbardziej fundamentalnych zasad, związanych z człowieczeństwem, z sumieniem, z dekalogiem. Jak się w tym państwie odnaleźć? Kardynał Karol Wojtyła w swoim dziele filozoficznym „Osoba i czyn” pewien fragment poświęcił autentycznym postawom społecznym, a jedną z tych postaw – jak to nazwał autentycznych, jest sprzeciw, w odróżnieniu od konformizmu i uniku. Właśnie dlatego, że jest dobro wspólne, dobro, które jest warunkiem tego, aby obywatele realizując je, sami mogli się właściwie rozwijać. W sytuacji zagrożeń i zła konieczny jest sprzeciw, niekiedy sprzeciw solidarny. Solidarność, to inna z zasad, o których pisał Karol Wojtyła. Według mnie, ta książka Wojtyły, dała przykład jak solidarnie sprzeciwić się panującemu wówczas złu. To postawa prawdziwie dobrego obywatela, który nie boi narazić siebie, niekiedy swojej rodziny, właśnie po to, by coś się zmieniło we wspólnocie narodowej lub państwowej.

To każe nam wracać do sprawy najbardziej fundamentalnej – wierności dobrze ukształtowanemu sumieniu. Być człowiekiem prawego sumienia. W swoim nauczaniu papieskim Jan Paweł II często do tego nawiązywał. Czy historia może płynąć przeciw prądowi sumień? Może, jeśli płynie w stronę konformizmu i uniku. Wtedy bierze się jakby w nawias własne sumienie i dla wygody osobistej, przyjmuje się takie postawy, które prowadzą do katastrofy całych społeczeństw, narodów i państw. Tak było w Polsce XVIII-wiecznej, targanej słabościami, przemarszem wojsk rosyjskich, pruskich i szwedzkich. Ludzie wówczas udawali, że nie ma problemu i to wówczas ukuto powiedzenie: „za króla Sasa jedz, pij i popuszczaj pasa”. Z tej fatalnej postawy wynikły kolejne zabory i unicestwienie Polski na mapach Europy. Nie można działać przeciwko sumieniu! Jeśli trzeba, trzeba protestować!

To jest coś, co jest wpisane w DNA naszej polskiej kultury. Polacy są ze swej natury ludźmi, którzy kochają wolność aż niekiedy po granice anarchii. Ale z drugiej strony, nasza historia naznaczona jest historią św. Stanisława ze Szczepanowa. On nie wahał się powiedzieć „nie” polskiemu królowi, który łamał sprawiedliwość. Biskup nie wahał się upomnieć o życie zagrożonych ludzi, ze strony króla, który chciał się mścić. On wiedział, czym ryzykuje, ale pozostał do końca niezłomny. Jest w naszym DNA kulturowym to przywiązanie do wolności, ale i jest poczucie sprawiedliwości, które to poczucie każe nam się narażać i oddawać swoje życie za Polskę. Cała nasza historia narodowa jest tą postawą naznaczona. To pokazuje, co znaczy być dobrym obywatelem. To wymaga wrażliwości na Boże prawo, na prawa wynikające z natury człowieka, na otwarcie się na Boga, bo On ostatecznie jest fundamentem człowieczego ładu.

Po odczytaniu pytań internautów i odpowiedziach udzielonych przez arcybiskupa Marka, uczestnicy dialogów podchodzili i zadawali pytania.

„Zazwyczaj podczas grudniowych dialogów, zapowiadałem tematykę naszych spotkań, które odbywać się miały od stycznia i zapraszałem na Dialogi po Nowym Roku” – mówił na zakończenie metropolita łódzki. „Tym razem, muszę to powiedzieć z wielką przykrością, tak nie będzie. Chciałbym wszystkim podziękować za wspólne 40 spotkań, które tutaj miały miejsce i na zakończenie poprosić o wspólną modlitwę dziesiątkiem różańca, w intencji naszej Ojczyzny” – zakończył arcybiskup Jędraszewski.

Po modlitwie różańcowej metropolita łódzki udzielił zebranym błogosławieństwa, a następnie podpisywał książki z zapisem "Dialogów" odbywających się w katedrze w 2014 roku.

[link widoczny dla zalogowanych]

Ingres ks. abp. Marka Jędraszewskiego do katedry w Krakowie

[link widoczny dla zalogowanych]

Ingres abp. Marka Jędraszewskiego na Wawel
(...)
[link widoczny dla zalogowanych]

Ingres ks. abp. Marka Jędraszewskiego do katedry w Krakowie
(...)
https://www.youtube.com/watch?v=ybm1BPClFmI

Homilia ks. abp. Marka Jędraszewskiego wygłoszona podczas ingresu do katedry krakowskiej
(...)
https://www.youtube.com/watch?v=8qGXC-QQ5Ek