Pośmiertne wydanie tekstów Benedykta XVI

Pośmiertne wydanie tekstów Benedykta XVI

Już jutro ma się ukazać we Włoszech zbiór kilkunastu tekstów, w tym niektórych dotąd niepublikowanych, w którym zebrano ostatnie refleksje teologiczne Benedykta XVI na temat celibatu kapłańskiego, dialogu islamsko-chrześcijańskiego czy nietolerancji wobec religii katolickiej -poinformowało wydawnictwo Mondadori. Większość tekstów powstała ok. 2018 r., ostatni w 2022 r. Książka nosi tytuł Che cos'è il cristianesimo. Quasi un testamento spirituale (Duchowy prawie-testament).

Publikację swoich ostatnich pism papież senior w 2019 r. powierzył jednemu z bliskich przyjaciół, włoskiemu teologowi Elio Guerriero, dyrektorowi czasopisma „Communio” . Na potrzeby książki Benedykt zrewidował i uzupełnił także niektóre starsze teksty. Nad projektem czuwał także prywatny sekretarz Benedykta XVI, abp Georg Gänswein.

Guerriero ujawnił, że Benedykt postawił warunek, iż książka może zostać wydana po jego śmierci. „Ze swojej strony nie chcę już nic publikować w moim życiu. Wściekłość środowisk przeciwko mnie w Niemczech jest tak silna, że pojawienie się jakichkolwiek moich słów natychmiast wywołuje z ich strony morderczy szum. Sobie i chrześcijaństwu chcę tego oszczędzić”, zacytował autora wydawca. Spełnione też zostało kolejne życzenie papieża z Niemiec, aby pierwsze wydanie książki ukazało się w języku włoskim.

W przedmowie napisanej 1 maja 2022 roku Benedykt XVI opisuje, jak bardzo był wyczerpany po rezygnacji z kontynuowania Posługi Piotrowej w 2013 roku. Przyznał, że pracę teologiczną wznawiał powoli dopiero po wyborze Franciszka. Wszystkie zebrane w książce pisma powstały w klasztorze Mater Ecclesiae w Ogrodach Watykańskich, gdzie zamieszkał po rezygnacji.

Źródło: Katolicka Agencja Informacyjna

Za: [link widoczny dla zalogowanych]

To jest ta książka:

[link widoczny dla zalogowanych]

Benedykt XVI: „Ten tom musi być opublikowany po mojej śmierci”

W nowej, pośmiertnej książce papieża Benedykta XVI nie ma plotek, a wręcz przeciwnie – jest ona pełna głębi teologicznej i biblijnej, niełatwej dla przygodnego czytelnika – stwierdza na łamach włoskiego dziennika Il Giornale Camillo Langone. We włoskich księgarniach ukazał się dziś zbiór tekstów „Che cos'è il cristianesimo. Quasi un testamento spirituale” („Czym jest chrześcijaństwo. Duchowy prawie-testament”), pod redakcją ks. Elio Guerriero i abp. Georga Gänsweina opublikowanych przez wydawnictwo Mondadori.

Jest to zbiór refleksji spisanych po roku 2013. Jest to książka teologa, a nie katechety, jest to książka asystemowa, zbiór „małych i średnich przyczynków” (wykładów, listów, artykułów, przedmów, wyjaśnień...) zarówno wcześniej wydanych, jak i niepublikowanych, i jest to książka pośmiertna, co było również intencją papieża seniora – zauważa Langone. Drugi redaktor, teolog Elio Guerriero, mówi o tym w przedmowie, a sam Joseph Ratzinger stwierdza: „Ten tom, zbierający pisma, które tworzyłem w klasztorze Mater Ecclesiae, musi być opublikowany po mojej śmierci”.

Książka nie zawiera żadnych ataków na papieża Franciszka, wręcz przeciwnie, różne cytaty są w całości pozytywne, a na końcu piątego rozdziału padają jednoznaczne słowa: „Chciałbym podziękować papieżowi Franciszkowi za wszystko, co czyni, aby ukazać nam światło Boga, które także dzisiaj nie zgasło. Dziękujemy Ci Ojcze Święty!”. Tym niemiej Langone zauważa, że słowa te zostały zapisane na kilka miesięcy przed listem apostolskim Traditionis custodes, w którym Franciszek ograniczył pozwolenie na sprawowanie mszy św. w rycie nadzwyczajnym, czyli obowiązującym przed II Soborem Watykańskim, w języku łacińskim.

Jednocześnie papież Ratzinger wyjaśnił, dlaczego postanowił, aby teksty te ujrzały światło dzienne po jego śmierci, motywując to następująco: „Furia kręgów przeciwnych wobec mnie jest w Niemczech tak silna, że pojawienie się jakiegokolwiek mojego słowa natychmiast wywołuje z ich strony zabójczą wrzawę. Chcę tego oszczędzić sobie i chrześcijaństwu”.

W takich artykułach jak „Muzyka i liturgia” oraz „Teologia liturgii” Benedykt XVI wskazuje, że wypaczeń liturgicznych nie należy przypisywać Soborowi Watykańskiemu II, lecz atmosferze posoborowej. Pisząc o muzyce zauważa: „W żadnej innej dziedzinie muzyka nie dorównuje wielkością tej, która rodzi się w wierze chrześcijańskiej: od Palestriny do Bacha, do Haendla, do Mozarta, Beethovena i Brucknera. Muzyka zachodnia jest czymś wyjątkowym, co nie ma sobie równych w innych kulturach”.

W rozdziale „Monoteizm a tolerancja” papież senior, czerpiąc z Pierwszej Księgi Machabejskiej, krytykuje współczesny totalitaryzm państw Zachodu. „Nowoczesne państwo świata zachodniego postrzega siebie jako wielką potęgę tolerancji, która zrywa z głupimi i przedracjonalnymi tradycjami wszystkich religii. Ze swoją radykalną manipulacją człowiekiem i wypaczeniem płci poprzez ideologię gender stoi w szczególnej opozycji do chrześcijaństwa. To dyktatorskie roszczenie domaga się porzucenia antropologii chrześcijańskiej i stylu życia, który się z nią wiąże” – stwierdza Benedykt XVI. Dodaje, że „nietolerancja tej pozornej nowoczesności wobec wiary chrześcijańskiej nie przerodziła się jeszcze w otwarte prześladowanie, a jednak prezentuje się w sposób coraz bardziej autorytarny, dążąc do osiągnięcia, poprzez odpowiednie ustawodawstwo, wytrzebienia tego, co w istocie jest chrześcijańskie”.

Źródło: Katolicka Agencja Informacyjna

[link widoczny dla zalogowanych]