Matko najczystsza, módl się za nami!

Matko najczystsza, módl się za nami!

Oto trzeci tytuł, który wysławia Bogarodzicę. Gdyż Maryja właśnie jako Matka Boga była wolna i musiała być zachowana od szpecącej zmazy grzechu pierworodnego. Nie wypadało przecież, by jej łono, to późniejsze sanktuarium trzykroć świętego Syna Bożego, było już przedtem w mocy grzechu i pod panowaniem szatana.

Próbuj pojąć z tej pochwały Matki Najświętszej, czym jest grzech w oczach Boga. Chciał bowiem Bóg mieć ubogą Matkę, za nic jednak nie chciał splamionej grzechem. Dlatego to śpiewa Psalmista: "Nieprawi nie ostoją się przed Tobą" (Ps 5, 6). Dlatego Wszechmocny zdziałał jedyny tego rodzaju cud, przez który Maryja ze względu na zasługi Odkupiciela została zachowana od wszystkiego, co jest i nazywa się grzechem. Do niej i jedynie do niej odnoszą się te słowa: "O jak piękna jesteś, przyjaciółko moja, jak piękna" (Pnp 1, 15).

Ucz się także czystości od Matki najczystszej.
W walce z grzechem i nieczystością opieraj się o Najczystszą. Ona tym wszystkim, którzy się do niej z ufnością uciekają, daje tę najmilszą cnotę.
Pamiętaj nadto, że czystość rodzi wesele. Przecież Najczystsza stała się przyczyną naszej radości. Jej radość przy Magnificat i na godach w Kanie przelewała się także na innych.

Nie zapominaj, że czystość zbliża do Boga i daje władzę nad samym Bogiem. Albowiem Najczystsza stała się również wszechmocą błagającą przy bożym tronie.
Oddaj swoją czystość i czystość twoich bliskich najczystszej Matce Boga i powtarzaj często: "O Pani moja, o Matko moja, cały się Tobie oddaję i wszystko, cokolwiek mam, Tobie oddaję. Przeto zachowaj mnie i broń mnie jako rzeczy i własności swojej!"

Matko najczystsza, módl się za nami!

Ten zaszczytny tytuł Bogarodzicy, łącznie z dwoma następnymi, stanowi jedną pochwałę najbardziej przez Maryję umiłowanej cnoty czystości. Wszystko jedno, czy będziemy ją podziwiać przed narodzeniem Bożej Dzieciny, czy w czasie narodzenia, czy też po nim.

Maryja, jako najczystsza Matka była ideałem czystości już przed narodzeniem Zbawiciela. Ona to przecież, wbrew poglądom całego narodu żydowskiego w Starym Zakonie, wybrała nienaruszone dziewictwo, a nie stan małżeński. Pisze o tym św. Bernard: "Miesza się Maryja gdy słyszy, że błogosławiona jest między niewiastami, gdyż pragnie być błogosławioną tylko między dziewicami". Cudownie poczęła Pana swego bez współudziału męża. Całkiem tak samo, jak przepowiedział to prorok Izajasz (7, 16), a św. Mateusz podkreślił: "Oto Dziewica pocznie w łonie" (Mt 1, 23). Trafną i piękną uwagę robi tu św. Augustyn: "Syn Dziewicy Maryi i Oblubieniec wszystkich dziewic uczynił matkę płodną, nie pozbawiając jej dziewiczej czystości".
Tak Bóg czysty i święty obsypuje łaskami dusze czyste!

A jak pielęgnowała Matka najczystsza tę perłę cnót! Usunęła się z niebezpiecznego terenu światowych wpływów, a ciszę i samotność nazaretańskiego domku uważała za swój świat. Lecz gdy miłość nagli ją, by opuściła swoją samotność, wtedy "idzie z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy" (Łk 1, 39). Zresztą Jej jedynym i wszystkim jest Jezus, tak w Nazarecie, jak w czasie podróży do świątyni jerozolimskiej, bądź to w Kanie, bądź też w czasie nauczania Mistrza, jak to szczególnie chciał podnieść ewangelista św. Mateusz (13, 46).

Z dala od świata, a blisko przy Bogu! Oto w oczach Najświętszej Dziewicy najlepsi strażnicy czystości. Niech to będzie wzorem dla ciebie i dla nas wszystkich!
Oczywiście nie możesz całkowicie odwrócić się od świata. Lecz bądź przynajmniej duchem z ducha Maryi i nie zabiegaj ustawicznie o to, by znaleźć tylko sposobność wejścia w styczność ze światem, jego śliskimi zabawami i niebezpiecznymi towarzystwami. Kto miłuje świat i szuka go, ten - z własnej winy - padnie ofiarą świata!

Jeżeli stan twój i powołanie zmuszają cię do obracania się w świecie, wtedy zaczerpnij u Jezusa sił, byś mógł mężnie przy nim wytrwać. U Jezusa we Mszy św.! U Jezusa w tabernakulum! U Jezusa w Komunii św.! Mów w duchu Maryi: "Mnie zaś dobrze jest być blisko Boga" [Ps 73, 28].