Święto Matki Bożej Różańcowej - 7 października

Święto Matki Bożej Różańcowej

Liturgiczne wspomnienie Matki Bożej Różańcowej to wyraz wdzięczności ze strony Kościoła dla Najświętszej Bożej Rodzicielki za opiekę nad nim za pośrednictwem modlitwy różańcowej. Święto to zostało ustanowione i wprowadzone do kalendarza liturgicznego przez papieża Piusa V, aby upamiętnić zwycięstwo floty chrześcijańskiej nad przeważającą flotą turecką pod Lepanto 7 października w 1571 roku. Odniesione zwycięstwo obroniło wówczas Europę przed inwazją Islamu. Cała chrześcijańska Europa trwała wtedy na modlitwie wraz z Maryją, odmawiając różaniec. 17 marca 1572 roku z wdzięczności za odniesione zwycięstwo, papież Pius V ogłosił „Święto zwycięstwa Maryi dziewicy” i nakazał obchodzić je 7 października. Rok później papież Grzegorz XIII polecił obchodzić je pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Różańcowej w pierwszą niedzielę października. Od 1716 roku wspomnienie Matki Bożej Różańcowej stało się powszechne i obowiązkowe w całym Kościele. Do rozwoju tegoż święta przyczynił się bardzo papież Leon XIII, szczególny czciciel różańca oraz papież Pius X, który w 1913 roku przeniósł je z niedzieli październikowej na dzień 7 października.

Liturgiczne wspomnienie Matki Bożej Różańcowej staje się okazją do odnowienia i pogłębienia modlitwy różańcowej. Z pewnością nie jest to łatwa modlitwa, zwłaszcza dla współczesnego człowieka, ciągle zabieganego i niespokojnego. Jednak modlitwa ta wydaje się być skutecznym środkiem ratowania współczesnego świata i człowieka. Historia uczy, że wielokrotnie różaniec okazał się wielką pomocą w różnych niebezpieczeństwach. Tak było w przypadku zwycięstwa pod Lepanto czy też w przypadku obrony Wiednia. Całe ówczesne rycerstwo polskie należało do bractw różańcowych, a w Krakowie przed bitwą odbywały się procesje różańcowe i pod przewodnictwem królowej Marysieńki trwała nieustająca modlitwa różańcowa.

[link widoczny dla zalogowanych]

Liturgiczne wspomnienie Matki Bożej Różańcowej 7.października staje się okazją do odnowienia i pogłębienia modlitwy różańcowej. Z pewnością nie jest to łatwa modlitwa, zwłaszcza dla współczesnego człowieka, ciągle zabieganego i niespokojnego. Jednak modlitwa ta wydaje się być skutecznym środkiem ratowania współczesnego świata i człowieka. Historia uczy, że wielokrotnie różaniec okazał się wielką pomocą w różnych niebezpieczeństwach. Tak było w przypadku zwycięstwa pod Lepanto czy też w przypadku obrony Wiednia. Całe ówczesne rycerstwo polskie należało do bractw różańcowych, a w Krakowie przed bitwą odbywały się procesje różańcowe i pod przewodnictwem królowej Marysieńki trwała nieustająca modlitwa różańcowa.

Cytat:

Święto to zostało ustanowione i wprowadzone do kalendarza liturgicznego przez papieża Piusa V, aby upamiętnić zwycięstwo floty chrześcijańskiej nad przeważającą flotą turecką pod Lepanto 7 października w 1571 roku.

Sułtan turecki Selim II pragnął podbić całą Europę i zaprowadzić w niej wiarę muzułmańską. Ówczesny papież - św. Pius V, dominikanin, gorący czciciel Matki Bożej - usłyszawszy o zbliżającej się wojnie, ze łzami w oczach zaczął zanosić żarliwe modlitwy do Maryi, powierzając jej swą troskę podczas odmawiania różańca. Nagle doznał wizji: zdawało mu się, że znalazł się na miejscu bitwy pod Lepanto. Zobaczył ogromne floty, przygotowujące się do starcia. Nad nimi ujrzał Maryję, która patrzyła na niego spokojnym wzrokiem. Nieoczekiwana zmiana wiatru uniemożliwiła manewry muzułmanom, a sprzyjała flocie chrześcijańskiej. Udało się powstrzymać inwazję Turków na Europę.
Zwycięstwo było ogromne. Po zaledwie czterech godzinach walki zatopiono sześćdziesiąt galer wroga, zdobyto połowę okrętów tureckich, uwolniono dwanaście tysięcy chrześcijańskich galerników; śmierć poniosło 27 tys. Turków, kolejne 5 tys. dostało się do niewoli.

Pius V, świadom, komu zawdzięcza cudowne ocalenie Europy, uczynił dzień 7 października świętem Matki Bożej Różańcowej i zezwolił na jego obchodzenie w tych kościołach, w których istniały Bractwa Różańcowe. Klemens XI, w podzięce za kolejne zwycięstwo nad Turkami odniesione pod Belgradem w 1716 r., rozszerzył to święto na cały Kościół. W roku 1883 Leon XIII wprowadził do Litanii Loretańskiej wezwanie "Królowo Różańca świętego - módl się za nami", a w dwa lata później zalecił, by w kościołach odmawiano różaniec przez cały październik.

Internetowa Liturgia Godzin

Więcej o Różańcu jest tu:

http://www.traditia.fora.pl/maryja,8/rozaniec,9.html

Kościół zawsze uznawał, że Różaniec pochodzi od Matki Bożej w sposób bezpośredni. Na poparcie tego twierdzenia zacytujmy kilka wypowiedzi Magisterium Kościoła:

"Kościół walczył ... nie za pomocą wojsk i broni, lecz głównie przeciwstawiał siłę Różańca świętego, który sama Matka Boża nauczyła św. Dominika odmawiać i nauczyła krzewić...” (z encykliki Leona XIII Magne Dei Matris)

„Nauczyła nas Matka Boża modlitwy szczególnego dziękczynienia. Nauczyła nas w różańcu dziękować za Jezusa Chrystusa... Tego nas Matka Najświętsza nauczyła; dzięki temu ta prosta modlitwa podnosi stale nasze ludzkie życie, skłonne do poprzestawania na małym, do wielkich Bożych tajemnic... Dlatego też różaniec jest szczególnym darem Matki Chrystusa i naszej; Matki Kościoła dla nas, dla Kościoła” (Kard. Karol Wojtyła, Kraków, bazylika oo. Dominikanów, 1976 r.)

"Odmawiać różaniec, to znaczy pójść do szkoły Maryi i nauczyć się od Niej, Matki i apostołki Chrystusa, jak żyć całkowicie zgodnie z wymaganiami wiary chrześcijańskiej.” (Jan Paweł II, z przemówienia na „Anioł Pański”1988 r.)

Przytoczone wyżej cytaty pochodzą od dwóch papieży, wielkich czcicieli Różańca. Mimo, że około 100 lat dzieli ich pontyfikaty – nic się nie zmieniło. Uznają oni, że Różaniec pochodzi od Matki Bożej w sposób bezpośredni.

Jaka jest siła modlitwy różańcowej:

Urban IV: Codziennie przez różaniec spływają dobra na lud chrześcijański.
Sykstus IV: Jest to modlitwa odpowiednia dla oddawania czci Bogu i Dziewicy i dla odpierania niebezpieczeństw grożących światu.
Leon X: Środek przeciw herezjom i atakowi herezji.
Juliusz III: Ozdoba Kościoła rzymskiego.
Św. Pius V: Po rozpowszechnieniu się tej modlitwy, wierni zaczęli się przekształcać w innych ludzi, porzucać ciemności herezji i otwierać się na światło wiary katolickiej.
Grzegorz XIII: Różaniec został ustanowiony przez bł. Dominika dla łagodzenia gniewu Bożego i upraszania wstawiennictwa Błogosławionej Dziewicy.
(Powyższe cytaty za Leon XIII, „Supremi apostolatis”)

„Nie ma wśród was, Czcigodni Bracia, nikogo kto by nie wiedział ile trudności i bólu sprawili Kościołowi heretycy albigensi pod koniec XII wieku... Przeciwko tak straszliwym wrogom wzbudził Pan, jak wiecie wielce świętego męża i założyciela Zakonu Dominikanów. On to mocą prawdziwej nauki, przykładami cnót i wielkim darem apostolskim zaczął walczyć pełen ducha za Kościół katolicki, ale nie siłą oręża , ale modlitwą, którą pierwszy wprowadził pod nazwą Różańca świętego... Skuteczność i prawdziwa siła tej modlitwy okazała się również w XVI wieku, gdy olbrzymie zastępy Turków usiłowały narzucić całej Europie jarzmo przesądu i barbarzyństwa. Wtedy to Najwyższy Pasterz św. Pius V, pozyskawszy chrześcijańskich władców do wspólnej obrony, jak najusilniej starał się przede wszystkim, by najpełniejsza mocy Matka Boża zjednana modlitwą różańcową, przybyła łaskawie z pomocą imieniu chrześcijańskiemu.” ( z encykliki Leona XIII Supremi apostolatus.)

„Że zaś temu sposobowi modlitwy przydała wielką skuteczność, wnioskujemy z zaprowadzenia go i rozpowszechnienia przez sławnego Dominika, wskutek Jej własnego natchnienia w czasach bardzo nieprzyjaznych imieniu katolickiemu i mało różniących się od naszych , aby był pewnego rodzaju narzędziem wojennym, przepotężnym w zwalczaniu nieprzyjaciół wiary... Tak więc za łaską NMP, Pogromicielki wszystkich herezji, siły bezbożników zostały obalone i złamane, wiara zaś dla wielu dusz była uratowana” ( z encykliki Leona XIII, Octobri mensae.)

Teresa napisał:

7. października Święto Matki Bożej Różańcowej

"W niedzielę, 7 października 1571 r., Don Juan Austriacki odniósł słynne zwycięstwo nad flotą turecką pod Lepanto. Wydarzenie to przypisywał wstawiennictwu Najświętszej Maryi Panny Zwycięskiej, do której zawsze odmawiał Różaniec. Na tę pamiątkę papież Pius V ustanowił doroczne święto pod nazwą Najświętszej Maryi Panny Zwycięskiej; jego następca, Grzegorz XIII, zmienił nazwę na Różańcowej i nakazał nabożeństwa we wszystkich kościołach, w których były ołtarze Matki Boskiej Różańcowej.

W 1716 r. armia austriacka cesarza Karola VI pod dowództwem księcia Eugeniusza Sabaudzkiego odniosła wielkie zwycięstwo nad Turkami. Było to w święto Najświętszej Maryi Panny Śnieżnej (5 sierpnia) w tym samym czasie członkowie Bractwa różańcowego w Rzymie gorąco modlili się o rychłe zwycięstwo. Na pamiątkę tego wydarzenia papież Klemens XI rozciągnął cześć świętego Różańca na cały Kościół Powszechny, a Leon XIII dodał do litanii loretańskiej wezwanie: Królowo Różańca Świętego, módl się za nami.

Z jakim nastawieniem odmawiamy różaniec? Jak rozważamy jego tajemnice? Czy kierujemy do Maryi nasze prośby z taką samą świętą ambicją, jaką mieli wierni, którzy uzyskali u Najświętszej Maryi Panny zwycięstwa ważne dla całego chrześcijańskiego świata?

Wobec tylu potrzeb w utrzymaniu rodziny i zbliżeniu jej do Boga, w trudach i kłopotach codziennego życia, trzeba, abyśmy dziś i zawsze widzieli w Różańcu potężny oręż, który pomoże odnieść zwycięstwo w naszych codziennych zmaganiach.

Z rozważań ks. Kazimierza Milczarskiego.

Litania do Matki Bożej Różańcowej

Kyrie eleison. Chryste eleison. Kyrie eleison.
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże
Duchu Święty, Boże
Święta Trójco, jedyny Boże

Św. Maryjo, Orędowniczko Różańca świętego, módl się sie za nami.
Św. Maryjo, zwierciadło czyste, tajemnice życia i śmierci, Syna Boskiego w sobie pokazujące
Św. Maryjo, piękna jak księżyc przy okrutnej Męce Zbawiciela
Św. Maryjo, wybrana jak słońce przy Zmartwychwstaniu Pańskim
Św. Maryjo, jako obóz uszykowany przeciw nieprzyjaciołom Kościoła świętego
Św. Maryjo, tęczo przymierza, mająca w sobie rozliczne kolory tajemnic Boskich w Różańcu świętym
Św. Maryjo, harfo Dawidowa, o strunach dziesięciu rozpędzająca czartów
Św. Maryjo, drzewo rozkoszne, błogosławiony owoc żywota wydające
Św. Maryjo, ołtarzu Świętego Świętych, o piętnastu stopniach tajemnic Boskich wystawiony
Św. Maryjo, zegarze słoneczny króla Achasa, w pozdrowieniach anielskich nazad się cofający
Św. Maryjo, Arko korabiu Noego, grzeszników od potopu, ognia wiecznego zachowujący, a piętnastu tajemnicach unoszący sie nad górami
Św. Maryjo, raju rozkoszy, w liliach i różach Męki Syna Boskiego w Różańcu świętym wystawiony
Św. Maryjo, z Różańcem świętym dusze ludzkie z mąk czyśćcowych wyciągająca
Św. Maryjo, Różańcem świętym, jako tarcza, wiernych sług swoich od sideł czartowskich i złych przygód zasłaniająca
Św. Maryjo, Panno najczystsza
Św. Maryjo, Matko i Pani nasza

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się sie nad nami.

W. Módl się sie za nami święta Boża Rodzicielko,
O. Abyśmy sie stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Modlitwa: Boże, którego Opatrzność nie myli sie w Swoim rozporządzeniu, pokornie Cie prosimy, abyś wszystkie szkodliwe rzeczy od nas oddalił. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, który z Toba żyje i króluje na wieki wieków. Amen.

Dziś wspomnienie Matki Bożej Różańcowej.

Na Anioł Pański Benedykt XVI zaapelował o docenienie na nowo w Roku Wiary modlitwy różańcowej. "Przez różaniec pozwalamy się prowadzić Maryi, wzorowi wiary, w rozważaniu tajemnic Chrystusa – powiedział Ojciec Święty. – Dzień po dniu wspomaga nas to w przyswajaniu Ewangelii, tak, że nadaje ona kształt całemu naszemu życiu."

Święto Matki Bożej Różańcowej

W Kościele katolickim obchodzone jest dziś Święto Matki Bożej Różańcowej. Jest ono pamiątką zwycięstwa floty chrześcijańskiej nad turecką.

Wydarzenia te miały miejsce pod Lepanto 7 października 1571 roku, dlatego w dniu tym czczona jest Matka Boża Różańcowa. W 1571 roku sułtan turecki Selim II chciał podbić całą Europę, by ogarnęła ją wiara muzułmańska.

Św. Pius V, który był wówczas papieżem, kiedy dowiedział się o planach sułtana rozpoczął gorliwą modlitwę różańcową, w czasie której powierzył los Europy w objęcia Maryi.

W czasie modlitwy doznał wizji, w której zobaczył Maryję patrzącą spokojnym wzrokiem zarówno na niego jak i walczącą flotę pod Lepanto.

W wizji świętego papieża nagle wiejący wiatr uniemożliwił walkę wyznawcom religii Mahometa i wspomógł chrześcijan. Dzięki czemu udało się powstrzymać Turków.

Wojska chrześcijańskie pokonały przeciwników, św. Pius V wiedział, że jest to cudowne ocalenie Europy przez Matkę Bożą. Na pamiątkę tamtych wydarzeń ustanowił 7 października świętem Matki Bożej Różańcowej.

Początkowo święto to było obchodzone jedynie w kościołach, gdzie funkcjonowały Bractwa Różańcowe. Po kolejnych zwycięstwach nad Turkami odniesionymi pod Belgradem w 1716 roku, papież Klemens XI rozszerzył święto na cały Kościół. Natomiast w 1883 roku papież Leon XIII wprowadził do Litanii Loretańskiej wezwanie „Królowo Różańca świętego – módl się za nami”. W 1885 roku październik został ustanowiony miesiącem różańca.

[link widoczny dla zalogowanych]

7. października Święto Matki Bożej Różańcowej

Wspomninie Matki Bożej Różańcowej zostało ustanowione na pamiątkę zwycięstwa floty chrześcijańskiej nad wojskami tureckimi, odniesionego pod Lepanto (nad Zatoką Koryncką) 7 października 1571 r. Sułtan turecki Selim II pragnął podbić całą Europę i zaprowadzić w niej wiarę muzułmańską.

Lepanto - bitwa, która uratowała Europę

Gdy olbrzymie zastępy Turków usiłowały narzucić prawie całej Europie jarzmo przesądu i barbarzyństwa. Wtedy to Najświętszy Pasterz św. Pius V, pozyskawszy chrześcijańskich władców do wspólnej obrony, jak najusilniej starał się przede wszystkim, by najpełniejsza mocy Matka Boża zjednana modlitwą różańcową, przybyła łaskawie z pomocą imieniu chrześcijańskiemu. Rozegrało się wtedy najwspanialsze widowisko miedzy niebem i ziemią, przyciągając wszystkie umysły i dusze. Tam bowiem niedaleko Cieśniny Korynckiej wierni Chrystusa gotowi przelać krew za bezpieczeństwo religii i ojczyzny czekali nieustraszenie na wroga, zaś bezbronne tłumy modlących się wzywały Maryję, pozdrawiając Ją ciągle słowami różańca, by pomogła walczącym do zwycięstwa. I przybyła ta uproszona Pani, bo w bitwie morskiej pod Lepanto (Echinadas) flota chrześcijańska bez większych strat własnych rozgromiła wrogów, odnosząc wspaniałe zwycięstwo. Dlatego ten wielce święty Najwyższy Pasterz dla upamiętnienia otrzymanego dobrodziejstwa pragnął ustanowić jako rocznicę tej bitwy święto na cześć Maryi Zwycięskiej, a Grzegorz XIII nadał mu tytuł różańcowy.
(Ojciec Święty Leon XIII, fragment encykliki Supremi Apostolatu)

(...)

http://www.traditia.fora.pl/swieta-maryjne,40/lepanto-triumf-mestwa-i-modlitwy,9797.html

W Kościele katolickim obchodzone jest dziś Święto Matki Bożej Różańcowej. Jest ono pamiątką zwycięstwa floty chrześcijańskiej nad turecką. Wydarzenia te miały miejsce pod Lepanto 7 października 1571 roku, dlatego w dniu tym czczona jest Matka Boża Różańcowa. W 1571 roku sułtan turecki Selim II chciał podbić całą Europę, by ogarnęła ją wiara muzułmańska. Św. Pius V, który był wówczas papieżem, kiedy dowiedział się o planach sułtana rozpoczął gorliwą modlitwę różańcową, w czasie której powierzył los Europy w objęcia Maryi.

Dzisiejsze liturgiczne wspomnienie Matki Bożej Różańcowej 7.października staje się okazją do odnowienia i pogłębienia modlitwy różańcowej.

Bł. Jan Henryk kard. Newman o nabożństwie różańcowym.

(...)

Wielka potęga różańca polega na tym, że przemienia doktrynę w modlitwę. Prawda, Credo jest w pewnym sensie modlitwą oraz wspaniałym aktem hołdu składanym Bogu. Różaniec jednak ukazuje nam wielkie prawdy o Jego życiu, byśmy je rozważali, i przybliża je naszym sercom. Rozważamy zatem owe wielkie tajemnice Jego życia i narodzin w żłobie, a także tajemnice Jego cierpienia i życia w chwale. Tylko że nawet chrześcijanie, mimo całej swej wiedzy o Bogu, zwykle bardziej się Go boją niż miłują. Otóż szczególną cechą różańca jest to, że przypatruje się tym tajemnicom w specjalny sposób. Wszystkie rozważania o Nim łączą się z rozważaniami o Jego Matce, a w relacjach pomiędzy Matką i Synem ukazana nam jest Święta Rodzina, dom, w którym zamieszkał Bóg. Rodzina, nawet po ludzku rzecz biorąc, jest czymś świętym. O ileż bardziej zatem rodzina, którą jednoczą więzy nadprzyrodzone, a już nade wszystko ta, którą tworzy Bóg ze swoją Błogosławioną Matką?

(...)

[link widoczny dla zalogowanych]

Najświętsza Maryja Panna Różańcowa. Nasza Pośredniczka

Przypadające dziś, 7 października, wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej to dzień szczególny w powszechnym i polskim kalendarzu maryjnym. Październikowe nabożeństwo różańcowe odbywa się w wszystkich parafiach w Polsce.

Modlitwa różańcowa jak żadna inna obejmując cały świat katolicki wskazuje, że Maryja to Mater omnium, udzielająca się wszystkim we wszystkich potrzebach jako Pośredniczka prowadząca do Chrystusa. Różaniec stał się modlitwą powszechną, najdobitniejszym wyrazem czci i kultu maryjnego.

Interwencja Matki Bożej

Powstanie święta łączy się z wydarzeniem militarnym, które miało wpływ na losy Europy. Ekspansja turecka na Morzu Śródziemnym została zatrzymana pod Lepanto. W dniu 7 października 1571 r. połączone floty Hiszpanii, Wenecji i Państwa Kościelnego pod wodzą Juana d`Austria pokonały flotę turecką. W tym samym dniu ulicami Rzymu kroczyła pod przewodem Piusa V procesja odmawiając różaniec. Na czele procesji niesiono obraz Matki Boskiej Śnieżnej zwany Salus Populi Romani z bazyliki Santa Maria Maggiore w Rzymie. Do zwycięstwa pod Lepanto przyczyniła się nagła zmiana wiatru uznana za cudowną interwencję Matki Bożej na skutek odmawiania różańca. Od tej pory obraz Matki Boskiej Śnieżnej złączył się na stałe z nabożeństwem różańcowym i otrzymał nazwę Matki Boskiej Zwycięskiej. Pius V ustanowił święto Matki Boskiej Zwycięskiej, które rok później (1572) Grzegorz XIII zmienił na święto Matki Boskiej Różańcowej. Klemens XI rozszerzył je na cały Kościół w 1716 r., a Leon XIII w 1888 r. ustalił liturgię święta i przeznaczył październik na odprawianie nabożeństwa różańcowego.

Idea odwoływania się do wstawiennictwa Matki Bożej w potrzebach militarny przez modlitwę różańcową praktykowana była także w Rzeczpospolitej. Olbrzymia procesja różańcowa z biskupem Marcinem Szyszkowskim przeszła ulicami Krakowa 3 października 1621 r. w intencji wojsk polskich pod Chocimiem. I tu niesiono kopię obrazu Matki Boskiej Śnieżnej przywiezioną do Krakowa z Rzymu w 1600 r. Na pamiątkę zwycięstwa nad Turkami pod Chocimiem odbywała się odtąd w Krakowie co roku procesja różańcowa. Grzegorz XV (1621-1623) polecił aby Kościół w Rzeczpospolitej obchodziły rocznicę Chocimia uroczystym nabożeństwem ze śpiewem Te Deum.

Z różańcem w dłoni

Średniowieczny obraz nieznanego autora, św. Dominik otrzymuje różaniec

Kult Matki Boskiej Różańcowej znalazł wyraz w ikonografii maryjnej. Wyobraźnia artystyczna w oparciu o treści ideowe różańca nie stworzyła jednak nowego typu przedstawienia. Zaadoptowano istniejące już wzory ikonograficzne wyposażając je w atrybuty kultu różańcowego.

Pierwszą grupę przedstawień tworzą wizerunki maryjne nawiązujące do schematu Niewiasty Apokaliptycznej, opartego na wizji św. Jana. Początkowo, postać Niewiasty Apokaliptycznej uważano za personifikację Kościoła, później związano ją z osobą Matki Bożej. Typ Niewiasty Apokaliptycznej dał początek wizerunkom Immaculaty (Niepokalanie Poczętej), Assunty (Wniebowziętej) i Incoronaty (Królowej Nieba). Matka Boska przedstawiana jest w nich w całej postaci z symbolami apokaliptycznymi: słońcem, księżycem i gwiazdami. Immaculata jako Matka Boska Różańcowa malowana była z wieńcem różanym lub z różańcem w dłoniach. Występuje też w koronie jako Królowa Różańca. Wersja różańcowa Assunty i Incoronaty przedstawia Matkę Bożą na tle krzewu różanego lub otoczoną wieńcem z róż. Kwiaty białe symbolizują tajemnice radosne, czerwone – bolesne, złote – chwalebne.

Druga grupa przedstawień różańcowych ukazuje scenę przekazywania różańca przez Matkę Bożą św. Dominikowi lub innym świętym dominikańskim. Jest Ona przedstawiana razem z Dzieciątkiem, w postaci stojącej lub wychylającą się z obłoków.

Jeszcze inna grupa obrazów oparta jest na typie Maryi Orędowniczki wiernych. Malowano Ją w całej postaci jako adorowaną przez wiernych wszystkich stanów i rozdającą im sznury różańca. Matka Boska występuje tu jako Mater Omnium – Matka i Opiekunka wszystkich ludzi. Na takich wizerunkach idea różańcowa obejmuje często także Kościół cierpiący, ukazując dusze czyśćcowe, które za wstawiennictwem Matki Bożej aniołowie wprowadzają do nieba. Na obrazach takich występują często święci dominikańscy jak Dominik, Katarzyna ze Sieny, Tomasz z Akwinu, Jacek Odrowąż orędujących za duszami czyśćcowymi. I wreszcie ostatnim typem wizerunków Matki Boskiej Różańcowej, który zdobył największą popularność, to przedstawienia wzorowane na obrazie Matki Boskiej Śnieżnej (Salus Populi Romani) w Rzymie. W Polsce znajdowały się w prawie każdym kościele dominikańskim.

Pośredniczka

Różaniec jest najintensywniejszą formą pobożności maryjnej, a także najbardziej uniwersalnym sposobem modlitwy w katolicyzmie. W istocie jest on jednak modlitwą chrystocentryczną. Maryja powinna być czczona jako Pośredniczka, która włącza wiernych w misterium życia Chrystusa. Poznawanie tajemnic Jego zbawczego dzieła ukazuje niebiański i historyczny zarazem wymiar tych wydarzeń oraz akcentuje ich realność i zakorzenienie w świecie wyrażając istotne elementy dziejów zbawienia. W ten sposób różaniec przeciwstawia się redukcji świętej historii do zespołu jedynie ponadczasowych idei. Różaniec wpisuje misterium Chrystusa w tok Jego ziemskiego życia i życia Maryi, czyniąc je przez to bliskim i zrozumiałym.

[link widoczny dla zalogowanych]