Msza papieska: nie powinniśmy sądzić, ale modlić się ...

Poniedziałkowa Msza papieska: nie powinniśmy sądzić, ale modlić się za tych, którzy popełniają zło

Kto osądza swego brata, sam będzie sądzony w podobny sposób. Bóg jest jedynym sędzią i człowiek przez niego sądzony może zawsze liczyć na Jezusa, swego pierwszego obrońcę, i na Ducha Świętego. Mówił o tym Papież podczas porannej Mszy w kaplicy Domu św. Marty.

W homilii Franciszek komentował słowa Jezusa z dzisiejszej Ewangelii, gdzie mowa jest m.in. o źdźble w oku brata i o belce we własnym oku człowieka sądzącego innych. Jak zaznaczył, błąd takiego człowieka polega na uzurpacji władzy, jak było w przypadku uczonych w Piśmie.

„Dlatego ten, kto osądza, błądzi, bo po prostu zajmuje nie swoje miejsce – mówił Papież. – I nie tylko błądzi, ale i sam się gubi. Jest tak opętany pragnieniem osądzania i sprawą tej osoby, tak obsesyjnie skupiony na tym, że to źdźbło nie daje mu spać. «Pozwól, że usunę ci to źdźbło!»... A nie zdaje sobie sprawy, że u niego samego tkwi belka. Myli mu się i uważa, że belką jest owo źdźbło. Miesza rzeczywistość – to fantasta. A kto osądza, przegrywa, źle kończy, bo taką samą miarą i jego osądzą. To sędzia nie na swoim miejscu, bo stawia się w miejscu Boga i w pysze i samowystarczalności obstawia przegraną. A jaka to przegrana? Ta, że będzie sądzony tak, jak sam osądza”.

Tymczasem jedynym sędzią jest Bóg i ci, którym On powierzył tę władzę – zaznaczył Franciszek. I wskazał przykład Jezusa, który należy naśladować:

„Jezus wobec Ojca nigdy nie oskarża! Przeciwnie, broni! Jest pierwszym Obrońcą-Pocieszycielem. Następnie posyła nam drugiego, którym jest Duch. On jest obrońcą: stoi przed Ojcem, aby bronić nas od oskarżeń. A kto jest oskarżycielem? Biblia «oskarżycielem» nazywa demona, szatana. Owszem, Jezus będzie sądził: na końcu świata, ale w międzyczasie wstawia się, broni...”

I tak, zauważył Papież, ten, kto osądza, naśladuje księcia tego świata, który zawsze śledzi ludzi, by ich oskarżać przed Ojcem. Dlatego powinniśmy prosić o łaskę naśladowania nie jego, ale Jezusa, który jest naszym adwokatem, obrońcą.

„Jeśli chcemy podążać bardziej drogą Jezusa niż oskarżycieli, musimy stać się obrońcami innych wobec Ojca. A zatem jeśli widzę coś złego u innego człowieka, mam iść go bronić? Nie! Siedź cicho! Idź modlić się i broń go wobec Ojca, jak czyni Jezus. Módl się za niego, a nie sądź! Bo w przeciwnym razie, gdy sam coś złego zrobisz, zostaniesz osądzony. Dobrze to zapamiętajmy, bo to jest dobre dla codziennego życia, gdy przychodzi nam ochota osądzać innych, obmawiać ich, co też jest formą sądzenia” – zakończył Ojciec Święty.

[link widoczny dla zalogowanych]

Zapominamy, że nie jesteśmy bogami

Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Mt 7,1

Mt 7,1-5

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Bo takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą.

Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a nie dostrzegasz belki we własnym oku? Albo jak możesz mówić swemu bratu: Pozwól, że usunę drzazgę z twego oka, podczas gdy belka tkwi w twoim oku? Obłudniku, usuń najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka twego brata».

Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Mt 7,1

Komentarz --> ks. Tomasz Koryciorz.

Ten, kto osądza, zawsze się myli (...), gdyż stawia siebie na miejscu Boga, który jest jedynym Sędzią: stawia się właśnie na tym miejscu, a to nie jest jego miejsce!”. To fragment jednej z homilii papieża Franciszka. Zapominamy o naszym miejscu w szeregu. Zapominamy o naszych poznawczych ograniczeniach. Zapominamy, że i my nosimy w swoim oku niejedną drzazgę lub belkę. Zapominamy, że nie jesteśmy bogami. Ta „duchowa skleroza” każe nam siadać na niewłaściwym miejscu. Stawać się sędziami w niewłaściwej sprawie. Oskarżamy i osądzamy innych, a nie siebie. Lekarstwem jest zamiana miejsc i wołanie o miłosierdzie dla siebie.

[link widoczny dla zalogowanych]