Czymże bylibyśmy bez Chrystusa? - rozmyślania

"Wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata" (Mt 13, 35).

Czymże bylibyśmy bez Chrystusa? Co byśmy wiedzieli bez Chrystusa? Świat i życie byłyby dla nas księgą zamkniętą na siedem pieczęci. Ale przyszedł nasz Bóg, pełen dobroci i miłości ku ludziom Odkupiciel, by objawić, co było ukryte i niedostępne nawet dla największych mędrców.

Chrystus objawił nam sens życia. Pouczył nas, że jesteśmy stworzeni po to, żeby Boga znać, kochać Go, służyć Mu i w ten sposób dostać się do nieba. Który z mędrców świata pogańskiego znał tę prostą naukę?

Chrystus uchylił zasłonę z najgłębszych tajemnic. Z tajemnicy Trójcy Przenajświętszej, Opatrzności Bożej, Najświętszej Eucharystii, rządów bożych nad światem, wieczności. Który z mędrców starego świata znał je?

Chrystus objawił nam wartość cierpień. Są one albo karą za grzechy, albo drogocennym darem dobrego Ojca niebieskiego, który chce, byśmy w ten sposób uszlachetnili dusze nasze i dojrzeli dla nieba. A kto rozumiał w ten sposób w świecie pogańskim?

Chrystus wtajemniczył nas w znaczenie śmierci. Śmierć to nie karkołomny skok w ciemność czy w nicość. Nie, On uroczyście zapewnia, że Bóg jest Bogiem żywych, że dusza ludzka nie może być zabita, że istnieje zmartwychwstanie, jak on sam zmartwychpowstał. Kto o tym wiedział przed Chrystusem?

Chrystus pouczył nas o bożej sprawiedliwości, która wszystko zrówna. Jest dziś wielu godnych towarzyszy ewangelicznego bogacza i hulaki, ale także wielu podobnych ma ubogi Łazarz. Złym niejednokrotnie powodzi się dobrze, dobrym zaś źle. Cierpliwości! Wyrównanie nastąpi w wieczności. Tam każdy hulaka usłyszy: "Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz" (Łk 16, 25).

Bądź wdzięczny dobremu Panu. Stój przy nim wiernie w wierze i miłości. Bez niego chodzisz w mrokach. On "was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła" (1 P 2, 9).

Z Rozmyślań z Bogiem dla świeckich za msza net

Czymże bylibyśmy bez Chrystusa?

(...)

Chrystus pouczył nas o bożej sprawiedliwości, która wszystko zrówna. Jest dziś wielu godnych towarzyszy ewangelicznego bogacza i hulaki, ale także wielu podobnych ma ubogi Łazarz. Złym niejednokrotnie powodzi się dobrze, dobrym zaś źle. Cierpliwości! Wyrównanie nastąpi w wieczności. Tam każdy hulaka usłyszy: "Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz" (Łk 16, 25).