Świeccy szafarze i szafarki Komunii Św.

Świeccy szafarze i szafarki Komunii Św.

Dokumentem zarządzającym wprowadzenie nadzwyczajnych szafarzy Eucharystii jest Instrukcja Świętej Kongregacji ds.Kultu Bożego, wydana 29.01.1973 r. , zatytułowana Immensae caritatis. Zarządza ona użycie nadzwyczajnych szafarzy „ w przypadkach rzeczywistej konieczności” Oto lista tych przypadków:

a/ gdy nie ma księdza, diakona lub akolity;
b/ gdy w/w nie mogą dysponować Komunią Św., ze względu na inną posługę pasterską, chorobę lub zaawansowany wiek;
c/ gdy liczba wiernych pragnących Komunii Św. jest tak znaczna, iż odprawianie Mszy albo rozdawanie Eucharystii poza Mszą nadmiernie by się przedłużyło.

Instrukcja zastrzega , iż:
„ Ponieważ uprawnienia te przyznaje się tylko dla duchowego dobra wiernych i w przypadkach rzeczywistej konieczności, księża winni pamiętać, iż nie są on zwolnieni z obowiązku rozdawania Eucharystii wiernym, którzy w sposób uprawniony tego żądają, a w szczególności, z zanoszenia i rozdawania jej chorym”

Trudno rozważać okoliczności uzasadniające używanie nadzwyczajnych szafarzy poza krajami misyjnymi.

Rodzi się pytanie , jakie było stanowisko wobec tych nadużyć Papieża Jana Pawła II?
Okazuje się że całkowicie negatywne i niezmienne tzn .takie same jak wszystkich jego poprzedników. Gdyby było inne, to sam Papież podważałby Pismo Św. oraz ciągłość niezmiennej , niereformowalnej, ponadczasowej i nieomylnej Tradycji Apostolskiej, a także dogmat o nieomylności w sprawach wiary swoich poprzedników.

W liście Jana Pawła II „ Dominae cenae „ z 24.02.1980 r. Czytamy: „ Dotykanie konsekrowanych hostii, a także rozdawanie ich własnymi rękoma, jest właśnie przywilejem wyświęconych”W innym miejscu w tym samym liscie Jan Paweł II przypomina, iż:

„ Nie wolno zapominać o najważniejszym urzędzie kapłanów, którzy zostali konsekrowani przez ich święcenia dla reprezentowania Chrystusa Kapłana: z tego względu ich ręce, jak również ich słowa i ich wola, stały się bezpośrednimi narzędziami
Chrystusa. Poprzez ten fakt, tj. jako szafarze świętej Eucharystii, oni pierwsi biorą odpowiedzialność za święte hostie, ponieważ jest to pełnia odpowiedzialności. Ofiarują oni chleb i wino, konsekrują je, a następnie rozdają święte hostie tym uczestnikom zgromadzenia , którzy pragną je przyjmować.(.....) Jakże wymowny więc, jeżeli nawet nie jest to zwyczaj pierwszych wieków, jest obrzęd namaszczenia rąk podczas święceń kapłańskich rytu łacińskiego, gdyz właśnie dla tych rąk szczególna łaska i moc Ducha Świętego jest konieczna!”

Następnie 03.04.1980 r.Jan Paweł II skierował do biskupów list o tajemnicy i kulcie Eucharystii, gdzie zwrócił uwagę na nadużycia , które się wkradły do kultu Eucharystycznego i polecił przygotować instrukcję, która pomogłaby je usunąć. Świeta Kongregacja ds. Sakramentów i Kultu Bożego ogłosiła w Wielki Czwartek, 03.04.1980 r. Instrukcję w sprawie niektórych norm Kultu Eucharystycznego i poleciła Konferencjom Biskupów wprowadzic ją w życie.

Mimo sprzeciwów Jana Pawła II przeciw tym wszystkim nadużyciom, rodzi się pytanie dlaczego zatwierdził nowy Kodeks Prawa Kanonicznego w 1983 r. (KPK), dopuszczający w wyjątkowych sytuacjach świeckich szafarzy? W kanonie 230§ 3 tegoż kodeksu czytamy: „Tam gdzie to doradza konieczność Kościoła, z braku szafarzy ( kapłanów ), także świeccy, chociażby nie byli akolitami lub lektorami, mogą wykonywać pewne obowiązki w ich zastępstwie........., a także rozdzielać Komunię Św. zgodnie z przepisami prawa.

Tak więc Kodeks nie nakazuje tego ani tez nie zaleca. Nie została tu w najmniejszym stopniu naruszona zasada, że jedynymi szafarzami sakramentów są kapłani. Wynika z tego jednoznacznie , że każdy biskup nie tylko może, ale powinien w imię wierności Tradycji i Kościoła i posłuszeństwa Papieżowi od tego odstąpić, gdyż w świetle Kodeksu nie jest w najmniejszym stopniu zobowiązany , wprowadzić świeckich „szafarzy”, nawet gdyby nie było kapłana. To , że Papież zmuszony był to nadużycie tolerować, choć w duchu tego nie akceptował ( jak wiele innych ), wynikało z niemożności wyeliminowana tych praktyk, na skutek jawnego buntu wśród bardzo wielu biskupów.
To odstępstwo i duch buntu od dawna zapowiedziane w Piśmie Św. jest jednym ze znaków ostatecznych, w których żyjemy.

We wrześniu 1987 r. Stolica Apostolska wystosowała listy do przewodniczących wielu konferencji episkopatów na temat nadzwyczajnych szafarzy, napominając ich, aby ukrócili czynienie normą tego, co winno być nadzwyczajne.
Nie trzeba wspominać, iż dokument ten nie przyniósł zupełnie żadnych efektów, ale jest on przynajmniej dowodem na to, że Stolica Apostolska jest świadoma rozmiarów nadużyć związanych z nadzwyczajnymi szafarzami.. Nadużycia te doprowadziły do sytuacji, gdzie nadzwyczajny charakter szafarzy został zatracony, a stał się normą.

W 1987 r. Kongregacja ds.Sakramentów zwróciła się o własciwą interpretację odpowiednich kanonów do Komisji Pontyfikalnej ds. Właściwej Interpretacji Kodeksu Prawa
Kanonicznego. Następująca wątpliwość została wyrazona:

„ Czy nadzwyczajny szafarz Komunii Św., zgodnie z kanonami 910, par.2 i 230, par. 3, może spełniać swój nadzwyczajny obowiązek wówczas, gdy są obecni w kościele, nawet jeżeli nie biorą udziału w sprawowaniu Eucharystii, zwyczajni szafarze, którzy nie są w żaden inny sposób odsunięci [ od rozdawania Komunii Św.]”

Komisja Pontyfikalna rozpatrzyła te kwestię na posiedzeniu sesji plenarnej 20 lutego 1987 r. i odpowiedziała NEGAYWNIE!
Powyższa właściwa interpretacja została zaaprobowana przez Ojca Świętego 15 czerwca 1987 r., który wówczas polecił Kongregacji ds.Sakramentów powiadomienie o tej decyzji konferencji episkopatów.

Odpowiedz Komisji Pontyfikalnej wyraznie wskazuje, że jeżeli zwyczajni szafarze (biskup, ksiądz, diakon ) są obecni podczas Eucharystii, niezależnie od tego , czy celebruja czy też nie, wówczas nie wolno nadzwyczajnym szafarzom rozdawać Komuni Świetej.

Jest to działanie masonerii kościelnej, której celem ostatecznym jest zniszczenie Kościoła przez zniszczenie Ofiary Mszy Św., podważanie autorytetu Papieża i wymuszanie na nim faktów dokonanych zaakceptowania niedopuszczalnych zmian, a gdyby nawet nie wyraził na to zgody, to działanie tak, jakby ta zgoda miała miejsce.

Cytat:

Mimo sprzeciwów Jana Pawła II przeciw tym wszystkim nadużyciom, rodzi się pytanie dlaczego zatwierdził nowy Kodeks Prawa Kanonicznego w 1983 r. (KPK)....

Trudno powiedzieć, posłużę się słowami Św. Wincentego z Lerynu.

Jeśli kiedykolwiek jakiś nauczyciel kościelny od wiary zboczy, to dzieje się to z dopustu Bożego dla doświadczenia nas, czy miłujemy Boga z całego serca i z całej duszy naszej, czy też nie. Św. Wincenty z Lerynu, Ojciec Kościoła

Dzisiaj jesteśmy świadkami tego co już Matka Boża w La Salette przepowiedziała, że duch Antychrysta przeniknie do najwyższych stanowisk w Kościele ( potwierdziła to potem w Fatimie i Akita )

I jak się ma do tego też:

INSTRUKCJA REDEMPTIONIS SACRAMENTUM

Rozdział VII

NADZWYCZAJNE FUNKCJE WIERNYCH ŚWIECKICH

151. Przy sprawowaniu liturgii do pomocy nadzwyczajnych szafarzy należy się uciekać jedynie w sytuacji prawdziwej konieczności. Pomoc ta bowiem nie jest przewidziana w celu zapewnienia pełniejszego uczestnictwa świeckich, lecz z natury swojej jest dodatkowa i tymczasowa252. Gdzie jednak istnieje konieczność odwołania się do posługi szafarzy nadzwyczajnych, należy wytrwale i gorąco się modlić, aby Pan niezwłocznie posłał kapłana do posługi wspólnocie oraz wzbudził obficie powołania do kapłaństwa253.

156. Funkcja ta winna być pojmowana zgodnie z jej nazwą, która brzmi „nadzwyczajny szafarz Komunii świętej”, nie zaś „specjalny szafarz Komunii świętej” ani „nadzwyczajny szafarz Eucharystii”, ani też „specjalny szafarz Eucharystii”. Te ostatnie nazwy rozszerzają znaczenie tej funkcji w sposób nieodpowiedni i niewłaściwy.
157. Jeśli w sytuacji zwyczajnej obecna jest wystarczająca liczba wyświęconych szafarzy, również do rozdawania Komunii świętej, nie należy wyznaczać nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej. W takich okolicznościach ci, którzy byliby wyznaczeni do tego rodzaju posługi, nie powinni jej wykonywać. Należy potępić postępowanie tych kapłanów, którzy, choć sami uczestniczą w celebracji, powstrzymują się jednak od udzielania Komunii, powierzając to zadanie świeckim258.

158. Nadzwyczajny szafarz Komunii świętej będzie bowiem mógł udzielać Komunii jedynie w przypadku braku kapłana lub diakona, albo kiedy kapłan napotyka trudności z powodu choroby lub podeszłego wieku lub innej ważnej przyczyny albo gdy jest tak wielka liczba wiernych przystępujących do Komunii, że sama celebracja Mszy zbytnio by się przeciągnęła259. Należy to jednak rozumieć w ten sposób, że w żadnym przypadku wystarczającą przyczyną nie będzie nieznaczne przedłużenie, oceniane w świetle zwyczajów i kulturowego kontekstu miejsca.

Czy ktoś to przestrzega???

Jak ludzie nie poznają, czym jest świeckie szafarstwo, że jest to ogromne nadużycie w KK wprowadzone przez nieposłuszeństwo wielu Kardynałów, Biskupów i Kapłanów to będziemy czytać takie wypowiedzi jak te tu, na forum "katolik"

[link widoczny dla zalogowanych]

Kilkakrotnie pisałam i wysyłałam tam moje wypowiedzi i żadna z nich się nie ukazała, napisałam zapytanie dlaczego ?, żeby mi wskazano, co niezgodnie napisałam z nauką KK, ale odpowiedzi też nie otrzymałam.
No cóż! pozostaje tylko modlitwa wynagradzająca Panu Bogu, oraz błaganie przez Niepokalane Serce Maryji o światło Ducha Świętego dla wszystkich tych, którzy się do tego przyczyniają. Sad

Ciekawy tekst już ś.p. Pani Marii Kominek OPs

Nadużycia przy rozdawaniu i przyjmowaniu Komunii świętej.

W poprzednich swoich rozważaniach na temat kultu dla Najświętszej Eucharystii zatrzymałam się tylko na sposobie przyjmowania Komunii świętej. Teraz chcę zwrócić uwagę na inny aspekt przyjmowania i rozdawania Komunii świętej – mianowicie na nadużywanie funkcji nadzwyczajnych szafarzy.
(...)

Kto ma jakieś wątpliwości niech sobie obejrzy na serwisie you-tube filmiki z różnych krajów i kościołów. Przekona się, że groza wieje i że nas czeka to samo, co od dawna zniszczyło kościół w innych krajach. Chyba że będziemy się modlić i działać. Uświadamiać wszystkich, do których mamy dostęp i nie dopuszczać do tego, by szafarze czuli się potrzebnymi. Samym szafarzom można między innymi polecić pewne forum, na którym się wypowiadają małżonki szafarzy – może to im otworzy oczy na niektóre zagadnienia.
( [link widoczny dla zalogowanych] )

Więc przeciwstawmy się niszczeniu wiary, protestantyzacji Kościoła i pamiętajmy słowa Stefana kard. Wyszyńskiego: Jedna kobieta w prezbiterium udaremnia 40 powołań kapłańskich z danej parafii.

A odnosi się nie tylko do ‘szafarek”, ale i do wszystkich „lektorek” i „kaznodziejek”. Ale to już inny temat.

[link widoczny dla zalogowanych]

Jak reagować na ustanawianie tzw. szafarzy nadzwyczajnych Eucharystii?
(...)
http://www.traditia.fora.pl/kryzys-naduzycia-w-kk,20/jak-reagowac-na-ustanawianie-tzw-szafarzy-nadzwyczajnych,2382.html

Wysłany: Pon 2:15, 16 Mar 2015

Moje pierwsze spotkanie z szafarzami

Pochodzę ze wsi, ksiądz mój jest stosunkowo tradycyjny i w przeciwieństwie do swojego poprzednika nakazał przyjmować komunię "po staremu" na klęcząco wokół ołtarza. Ominęło mnie zatem wiele modernistycznych nowinek. W ciągu ostatniego miesiąca brałem udział we mszach w polskiej parafii w Wielkiej Brytanii. Pierwsza msza minęła całkiem dobrze, była to msza dla dzieci więc trochę przypominała rekolekcje dla klas podstawówki. Na następnej doznałem już szoku. Pod koniec Eucharystii wystąpiła kobieta z ławki, weszła na ołtarz i powtarzała czynności za księdzem, szczegółów nie podam bo byłem w zbyt dużym szoku. Jej jako pierwszej ksiądz dał Komunię. Owa kobieta, tak bardzo wywyższona zamiast przyjąć ją jak człowiek wyciągnęła po nią łapy, a ja poczułem się jakby mi ktoś w gębę dał. Po jakimś czasie znów pojawił się szafarz. Modlił się wraz z księdzem nad ołtarzem, starałem się nie patrzeć na to ale pech chciał, że spojrzałem się w momencie kiedy ksiądz poił go z kielicha. Głowa sama mi się odwróciła ponieważ było to dla mnie takie umniejszenie Krwi Pańskiej, że o porównanie nie pokuszę się. Potem rozdawał wraz z księdzem komunię i błogosławił na końcu wraz z księdzem dzieci.

Przepraszam, że wpis jest emocjonalny ale poczułem się jak w jakimś zborze protestanckim. Do tej pory źle się czuję po tym co widziałem. Szkoda, że ludzie są tego świadkami bo kościół jest zawsze wypełniony po brzegi. Ksiądz młodziutki, po 30 więc nie ma mowy o jakimś jego niedomaganiu.

Wysłany: Pon 11:36, 16 Mar 2015

To co pan powyżej opisał, to dla wielu może być wprost szokiem, a dla innych co znają sytuację Kościoła na Zachodzie, niczym nowym. Wiele o tym też pisałam i gdy pierwszy raz pewne rzeczy widziałam, to mogę powiedzieć, że też byłam zszokowana.

Pisałam o Kościele w Anglii - "Pozdrowienia z ... Anglii"
(...)
http://www.traditia.fora.pl/kosciol-ogolnie-i-na-swiecie,2/pozdrowienia-z-anglii,4454.html

Kościół we Francji - moje refleksje z pobytu tam.
(...)
http://www.traditia.fora.pl/kosciol-ogolnie-i-na-swiecie,2/kosciol-we-francji-moje-refleksje-z-pobytu-tam,542.html

Głos nadesłany z Anglii:
(...)
http://www.traditia.fora.pl/bractwo-kaplanskie-sw-piusa-x-fsspx,32/bractwo-kaplanskie-px-w-newcastle-upon-tyne-anglia,3766.html#15320

... w tym samym wątku z Irlandii:
(...)
http://www.traditia.fora.pl/bractwo-kaplanskie-sw-piusa-x-fsspx,32/bractwo-kaplanskie-px-w-newcastle-upon-tyne-anglia,3766.html#15363

Wysłany: Sob 22:24, 21 Mar 2015

Do niechlubnej listy dodam Niemcy.
Dopiero co uciekłem od niemieckich protestantolików, a tam już polski szafarz.
Wielkie podziękowania dla Pani Teresy za zbiory linków.
Walę do szafarza i proboszcza.
A jak nie, to pozostaje jeszcze bractwo św. Piusa, tyle, że będę mial 70km na mszę w jedna stronę, ale cóż.

Wysłany: Nie 10:20, 22 Mar 2015

DMA napisał:

Do niechlubnej listy dodam Niemcy.

Oj! w temacie Niemiec można podać tu wiele informacji. Może jedną podam, którą opisała w skrócie użytkowniczka forum "dorota", która pojechała na I Komunię św. do chrześniaka do Niemiec.

I Komunia św. w Niemczech
(...)
http://www.traditia.fora.pl/kryzys-naduzycia-w-kk,20/i-komunia-sw-w-niemczech,1039.html

DMA napisał:

A jak nie, to pozostaje jeszcze bractwo św. Piusa, tyle, że będę mial 70km na mszę w jedna stronę, ale cóż.

Co to za odległość. Znajomy co dzień do pracy tyle dojeżdża. Msza św. to serce naszej wiary. Jak tu Pan Jezus nie odbiera należnej czci i chwały, to jak może być dobrze, jak ludzie mają mieć wiarę? Poczytać choćby tu:

http://www.traditia.fora.pl/zmiany-po-svii-nom-novus-ordo-missae,6/film-realcatholictv-bron-do-zniszczenia-mszy-w,6647.html#60712

... w powyższym podane są linki do innych tematów.

Albo też tu:

http://www.traditia.fora.pl/zmiany-po-svii-nom-novus-ordo-missae,6/reforma-liturgii-nie-destrukcja,10848.html

Abp Levebvre onego czasu powiedział; "Kryzys biskupów, to kryzys Kościoła". Dziś coraz więcej takich głosów się słyszy, przykład nie tak dawno wpisywany:

Bp Schneider: żyjemy w czasach IV największego kryzysu Kościoła
(...)
http://www.traditia.fora.pl/zmiany-po-svii-nom-novus-ordo-missae,6/bp-schneider-zyjemy-w-czasach-iv-najwiekszego-kryzysu-kosci,11612.html

Albo co myśleć o tym? Wczoraj (sobota 21 marca) w mojej parafii kościół pięknie wystrojony na ślub. Przecież jest Wielki Post! To już nie ma żadnego zastanowienia? Wielki Post jest czasem pokuty i nawrócenia. To okres podejmowania wyrzeczeń, a w Kościele czas wyciszenia. W okresie Wielkiego Postu zaleca się post i wstrzemięźliwość nie tylko od jedzenia, ale także od tych rzeczy i spraw, które sprawiają przyjemność, a nawet uzależniają - jak rozrywki, zabroniony jest udział w zabawach. Jak wzywa wiernych pieśń wielkopostna: "A na ostatek zapłacz ty człowiecze; To przez twe zbrodnie Krew z Chrystusa ciecze; Dla ciebie umarł Syn Boga Jedyny, By cię wybawić z grzechów twoich winy." Każda niedziela w Wielkim Poście jest dniem bez postu, bo jest wspomnieniem Zmartwychwstania, jednak ślub lepiej przełożyć na okres od Wielkanocy - bo Dzień Zmartwychwstania Pańskiego rozpoczyna długi radosny okres w Kościele, gdy można bez trudu zawrzeć Sakrament Małżeństwa. Shocked