Krzyż niech ci będzie radością, nawet wśród prześladowań

Św. Cyryl Jerozolimski: Nie bój się krzyża w chwilach walki

„Nie wstydźmy się krzyża Zbawiciela, ale raczej nim się szczyćmy. Niech krzyż nie będzie radością dla ciebie jedynie w chwilach pokoju. Zaufaj mu również w chwilach prześladowań” – mówił w swojej katechezie Cyryl Jerozolimski, ojciec Kościoła.

Krzyż niech ci będzie radością, nawet wśród prześladowań

Każdy czyn Chrystusa chwałą okrywa Kościół Powszechny; ale chwałą ponad wszelką chwałę jest Krzyż. Świadomy tej prawdy powiada święty Paweł: "Nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z Krzyża Chrystusa".

Zdumiewającym było, iż niewidomy od urodzenia odzyskał wzrok w sadzawce Siloe. Cóż jednak za korzyść mieli z tego niewidomi na całym świecie? Wielkim, zaiste, i niezwykłym wydarzeniem było wskrzeszenie Łazarza trzy dni leżącego w grobie. Jednakże łaska ta odnosiła się tylko do niego; cóż więc skorzystali ci, którzy na całym świecie pozostawali w śmierci grzechu?

Rzeczą przedziwną było, iż pięć chlebów, niby nie wysychające źródło, nasyciło pięć tysięcy ludzi; czymże jednak jest to wydarzenie, gdy pomyślimy o ludziach, którzy na całym okręgu ziemskim cierpieli głód wiedzy? Podziwu godnym było uwolnienie niewiasty, osiemnaście lat związanej przez szatana, lecz cóż to jest wobec nas wszystkich, krępowanych więzami grzechu?

Otóż właśnie chwała Krzyża zajaśniała nad tymi, których niewiedza pogrążyła w ciemnościach: wszystkich uwolniła spod władzy grzechu, odkupiła cały rodzaj ludzki.

Nie wstydźmy się przeto Krzyża Zbawiciela, ale raczej nim się szczyćmy, Krzyż wprawdzie dla Żydów jest zgorszeniem, dla pogan głupstwem, dla nas zaś jest zbawieniem: "Dla tych, którzy idą na zatracenie, jest głupstwem, dla nas zaś, dostępujących zbawienia, mocą Bożą". Ten bowiem, który za nas umarł, był nie tylko człowiekiem, ale Synem Boga - Bogiem, który stał się człowiekiem.

Zabity zgodnie z nakazem Mojżesza baranek oddalał niegdyś anioła zagłady, Czyż nie o wiele bardziej potrafi uwolnić nas z grzechów Baranek Boży, który gładzi grzechy świata? Jeśli krew nierozumnego zwierzęcia przynosiła ocalenie, to czyż Krew Jednorodzonego Syna nie przyniesie daleko obfitszego zbawienia?

Nie umarł wbrew swej woli, ani też nie został ofiarowany przemocą, ale uczynił to dobrowolnie. Posłuchaj, co mówi: "Mam moc oddać swe życie i mam moc przyjąć je na nowo". Z własnej woli przyjął na siebie Mękę, radując się tak wspaniałym dziełem, ciesząc się przyszłym triumfem i weseląc z powodu zbawienia ludzi. Nie wstydził się Krzyża, bo przezeń dawał zbawienie światu. A cierpiał nie ktokolwiek, ale Bóg Wcielony, zdobywający nagrodę za posłuszeństwo.

Niech więc Krzyż nie będzie radością dla ciebie jedynie w chwilach pokoju, zaufaj mu również w chwilach prześladowań. Nie chciej być przyjacielem Jezusa jedynie w czasie pokoju, a wrogiem w chwilach walki. Oto teraz otrzymujesz odpuszczenie grzechów oraz duchowe, wspaniałe dary twego Króla; gdy więc rozpocznie się wojna, walcz dzielnie dla swego Króla.

Jezus został ukrzyżowany dla ciebie - On, który nigdy nie popełnił grzechu .. A ty nie masz być krzyżowany za Tego, który z powodu ciebie zawisł na krzyżu? Nie ty ofiarowujesz dar, albowiem pierwszy otrzymałeś. Odwdzięczasz się jedynie i oddajesz dług Temu, kto za ciebie został ukrzyżowany na Golgocie.

Katecheza św. Cyryla Jerozolimskiego, biskupa

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Święty Cyryl Jerozolimski,
biskup i doktor Kościoła

Cyryl urodził się około 315 roku w Jerozolimie. Pochodził z rodziny chrześcijańskiej, bardzo przywiązanej do wiary. Zwyczajem pobożnych rodzin od młodości zaprawiał się w ascezie chrześcijańskiej w jednym z klasztorów Palestyny. Z rąk biskupa Jerozolimy, św. Makarego, przyjął święcenia diakonatu (334), a z rąk jego następcy, św. Maksyma, otrzymał święcenia kapłańskie (344).

Po śmierci Maksyma na stolicę jerozolimską został wybrany właśnie Cyryl. Ze względu na rangę pierwszej w świecie stolicy biskupiej wybór musiał zatwierdzić synod w Konstantynopolu, cesarz i papież. Cyryl z takim zapałem zabrał się do pasterzowania, że współczesny mu św. Bazyli Wielki (+ 379) nie szczędził mu najwyższych pochwał.

Trzykrotnie był zsyłany na wygnanie z powodu zdecydowanej postawy wobec arian. Najpierw wystąpił przeciwko niemu ariański metropolita Cezarei Palestyńskiej, Akacjusz. Skłonił on ariańskiego cesarza Konstancjusza, żeby ten skazał Cyryla jako "heretyka" na wygnanie (351). Święty został zesłany do Tarsu, rodzinnego miasta św. Pawła Apostoła. Tamtejszy biskup przyjął go z wielką czcią. Synod w Seleucji potępił arianizm, Akacjusza skazał na wygnanie, a Cyryla odwołał z banicji. Po 9 latach Cyryl mógł wreszcie powrócić do swojej owczarni.

(...)

[link widoczny dla zalogowanych]

Wysłany: Sob 13:17, 02 Mar 2019

Krzyż jest szkołą miłości! Myśli świętych o Krzyżu Chrystusowym

Chrystus poprzez swoją śmierć na krzyżu otworzył niebo dla wszystkich wierzących. Znak hańby stał się znakiem zbawienia. Krzyż stał się symbolem cierpienia, śmierci, ale także i wierzących. Gorący kult Krzyża Świętego charakteryzował wielu świętych co ma swoje odbicie w refleksjach o jego znaczeniu w życiu chrześcijanina.

Wielka rzesza świętych katolickich osiągnęła niebo wpatrując się w krzyż Chrystusa i łącząc swoje cierpienia z męką naszego Pana na Golgocie. Niech ich doświadczenie uwielbienia dla narzędzi męki będzie dla nas inspiracją do przylgnięcia do Krzyża i Ran Chrystusowych.

„Ramiona drzewa szczęśliwe

Dźwigają okup wszechświata;

Szalami wagi się stając,

Wydarły zdobycz Otchłani.”

Hymn z nieszporów Wielkiego Piątku

„O człowieku, ten krzyż to twój sternik, więc nie bój się grzmiących fal morza twojego życia... Krzyż będzie dla ciebie wzorem niezłomności, aż przymocujesz swe ciało do wiecznej czci wobec Ukrzyżowanego..., a wtedy z wielką zdobyczą dotrzesz do portu spokoju!”

św. German z Konstantynopola

„Oprzyjcie wasze nadzieje na miłosierdziu Boga i na zasługach naszego ukochanego Odkupiciela, mówcie często patrząc na Krzyż : Tam pokładam wszystkie moje nadzieje!”

św. Paweł od Krzyża

„Na naszej polskiej ziemi krzyż ma długą, już ponad tysiącletnią historię. Jest to historia zbawienia, która wpisuje się w historię tej wielkiej wspólnoty ludzkiej, jaką jest naród. W okresach najcięższych dziejowych prób naród szukał i znajdował siłę do przetrwania i do powstania z dziejowych klęsk właśnie w nim – w Chrystusowym Krzyżu! I nigdy się nie zawiódł. Był mocny mocą i mądrością Krzyża! Czy można o tym nie pamiętać?!”

Św. Jan Paweł II

„Na barkach każdego jest krzyż i gdyby go nie było, nie byłoby za co pójść do nieba. Pan Jezus dźwigał krzyż i na nim umarł. Krzyżyki są potrzebne. Nieraz nam się zdaje, że są za ciężkie, ale czy Pan Bóg ich nie zna? Jeżeli ze swej strony uczynimy wszystko, na pewno zasługę tylko zdobędziemy”

św. Maksymilian Maria Kolbe

„Musisz zaakceptować swój krzyż. Jeśli będziesz go dźwigał odważnie, zaprowadzi cię do nieba.”

św. Jan Maria Vianney

„Każdy, kto należy do Chrystusa, jest przeznaczony, by przejść przez wszystkie etapy Jego życia aż do włączenia się w Jego dojrzałość, a możliwe, że i pójście wraz z Nim drogą krzyża, która prowadzi do Getsemani i Golgoty.”

św. Edyta Stein

„Nie wolno nam oddzielać krzyża od miłości Jezusa, w przeciwnym razie stałby się on ciężarem, którego w swej słabości nie potrafilibyśmy udźwignąć.”

św. Ojciec Pio

„Prawdziwy czciciel męki Pańskiej tak będzie patrzył oczyma serca na ukrzyżowanego Jezusa, aby w Jego ciele rozpoznawać własne ciało. Niech zadrży w obliczu męki swojego Zbawiciela wszystko, co istnieje na ziemi. Niech rozpadną się skały niewiernych serc i niech powstaną ci, którzy byli obciążeni grobowym kamieniem śmiertelności, usunąwszy ciężką zaporę grzechów. Niech się ukażą w świętym mieście, to znaczy w Kościele Bożym, znaki przyszłego zmartwychwstania, aby to, co kiedyś ma się stać z ciałami, dokonało się już teraz w sercach.”

św. Leon Wielki

„Patrzmy na Jezusa, który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala. On to zamiast radości, którą Mu obiecywano, przecierpiał krzyż, nie bacząc na [jego] hańbę, i zasiadł po prawicy tronu Boga.”

Św Paweł (Hbr 12,2)

„Co do mnie, nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata.”

Św. Paweł (Ga 6,14)

„Nauka bowiem krzyża głupstwem jest dla tych, co idą na zatracenie, mocą Bożą zaś dla nas, którzy dostępujemy zbawienia.”

Św. Paweł [1 Kor 1, 18]

„Wtedy Jezus rzekł do swoich uczniów: Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje.”

Mt 16, 24

„Jesteście bowiem kamieniami świątyni Ojca, przygotowani na budowę, jaką sam wznosi. Dźwiga was do góry machina Jezusa Chrystusa, którą jest krzyż, a Duch Święty służy wam za linę”

św. Ignacy Antiocheński

„Unikajcie zatem tych złych odrośli rodzących owoc śmiercionośny, którego gdy ktoś skosztuje, od razu umiera. Nie Ojciec ich sadził. Gdyby tak było, okazaliby się gałęziami krzyża, a rodziliby owoc nie niszczejący. Przez swój krzyż Chrystus w swojej męce wzywa nas, którzyśmy Jego członkami. A głowa nie może być zrodzona bez członków, toteż Bóg obiecuje nam zjednoczenie, którym jest On sam”

św. Ignacy Antiocheński

„Pasja naszego Zbawiciela podnosi mężczyzn i kobiety z głębin, podnosi je z ziemi, i ustawia ich na wysokościach.”

św. Maksym z Turynu

„Czemu więc boisz się jeszcze podjąć ten krzyż, który jest drogą do Królestwa? W krzyżu zbawienie, w krzyżu życie, w krzyżu obrona, w krzyżu struga szczęścia nadprzyrodzonego, w krzyżu siła mądrości, w krzyżu radość duchowa, w krzyżu sama istota dobra, w krzyżu świętość doskonała. Zbawienie duszy, nadzieja życia wiecznego w krzyżu, tylko w krzyżu. Podnieś więc swój krzyż i idź za Jezusem, a dojdziesz do życia wiecznego. On idzie przodem dźwigając swój krzyż, umarł za ciebie na krzyżu, abyś i ty podjął swój krzyż i pragnął umrzeć na krzyżu. Bo kiedy z Nim umrzesz, z Nim razem żyć będziesz, a towarzysząc Mu w męce, staniesz się towarzyszem Jego chwały.”

Tomasz a Kempis, O naśladowaniu Chrystusa

„Ku roznieceniu ognia miłości Bożej, nie ma stosowniejszego drzewa nad drzewo krzyża świętego”.

św. Ignacy Loyola

„Szukasz cierpliwości? Największą znajdziesz na krzyżu. Cierpliwość może być wielka z dwóch powodów: kiedy ktoś znosi cierpliwie wielkie zło albo też kiedy znosi takie zło, którego mógłby uniknąć, ale nie stara się unikać. Na krzyżu Chrystus dał przykład jednego i drugiego.

Albowiem gdy cierpiał, nie wygrażał się; jak baranek na rzeź prowadzony, tak On nie otworzył ust swoich. Wielka zaiste jest cierpliwość Chrystusa na krzyżu: Biegnijmy cierpliwie w wyznaczonych nam zawodach. Patrzmy na Jezusa, który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala. On to zamiast radości, którą Mu obiecywano, przecierpiał krzyż, nie bacząc na jego hańbę.

Szukasz przykładu pokory? Popatrz na Ukrzyżowanego. Oto Bóg zechciał być sądzony przez Poncjusza Piłata i umrzeć.

Szukasz przykładu posłuszeństwa? Naśladuj Tego, który stał się posłuszny Ojcu aż do śmierci: Przez nieposłuszeństwo jednego człowieka, to jest Adama, wszyscy stali się grzesznikami, przez posłuszeństwo jednego wszyscy staną się sprawiedliwymi.

Szukasz przykładu wzgardzenia rzeczami świata? Idź za Tym, który jest Królem królów i Panem panujących, w którym są ukryte wszystkie skarby mądrości i wiedzy, który na krzyżu został ogołocony, wyszydzony, przebity, cierniem ukoronowany i w końcu napojony octem i żółcią.”

św. Tomasz z Akwinu

„Krzyż dla mnie pewnym zbawienie. Krzyż zawsze uwielbiam. Krzyż Pański ze mną. Krzyż dla mnie ucieczką”

Św. Tomasz z Akwinu

„O najcenniejszy darze krzyża! Podziwiajmy jego wspaniałość! Nie jest on jak drzewo rajskie, w którym zmieszane było dobro i zło, ale cały jest przepiękny i miły dla oczu i smaku. Bo drzewo krzyża przynosi nie śmierć, lecz życie; nie mrok, ale światłość; nie wyrzuca z raju, lecz do niego wprowadza. Chrystus wstąpił na to drzewo jak na rydwan królewski, obalił diabła i jego moc śmiercionośną i wyzwolił ludzkość z okrutnej niewoli.”

św. Teodor Studyta

[link widoczny dla zalogowanych]