10. Rekolekcje: Obowiązki stanu.

10. Rekolekcje: Obowiązki stanu.

Rekolekcje stawiają sobie za cel poprawę życia na przyszłość. Dlatego muszą pouczać o obowiązkach stanu i im odpowiadających cnotach, by pełnić je z nową sumiennością. "O tym rozmyślaj, co ci nakazane" (Syr 3, 22).

Bóg przykazał ci pracować. Praca jest pierwszym prawem Bożym dla wszystkich: "W pocie więc oblicza twego będziesz musiał zdobywać pożywienie" (Rdz 3, 19). Pracy domaga się natura. Bowiem zdrowie i zadowolenie zależą od sumiennej pracy. "Człowiek samowystarczalny i pracujący - wiodą życie przyjemne" [Syr 40, 18]. Praca jest zaszczytna, odkąd Syn Boży uszlachetnił ją własną pracą. Praca daje też prawo do wiecznej zapłaty, albowiem Pan przyrzekł: "A co będzie słuszne, dam wam" (Mt 20, 4). Kieruj się więc w życiu świętym poczuciem obowiązku.

Bóg przykazał ci, byś był pobożny: "Pobożność do wszystkiego jest pożyteczna". Łaciński wyraz na pobożność: "devotio" oznacza oddanie się Bogu. Powinieneś więc pamiętać z chętnym oddaniem się o swoim Stwórcy i Bogu w rannym i wieczornym pacierzu, jak też w modlitwach przed i po jedzeniu, w odmawianiu modlitwy "Anioł Pański", jak w święceniu niedzieli i częstej regularnej Komunii św. Tej drobnostki nie możesz odmówić. On także to wynagrodzi! "Pokolenie prawych dozna błogosławieństwa" (Ps 112, 2).

Bóg przykazał ci kochać rodziców: "Czcij ojca twego i matkę twoją!" (Wj 20, 12). Jest to prawem czysto naturalnym, albowiem po Bogu wszystko masz do zawdzięczenia swoim rodzicom. A w ślad tego przykazania idzie szczególne błogosławieństwo lub szczególne przekleństwo! Doświadczenie stwierdza to namacalnie po wszystkie czasy.
Miej więc dużo miłości dla rodziców, zwłaszcza dla rodziców starych i chorych. Nie usuwaj ich gdzieś na ubocze! Nie czyhaj na ich śmierć! Miej wzgląd na ich słabości. Zasłuż sobie na błogosławieństwo czwartego przykazania!

Pamiętaj o napomnieniu Apostoła: "Modlę się o to, abyście byli czyści i bez zarzutu na dzień Chrystusa, napełnieni plonem sprawiedliwości" (Flp 1, 10n).

Z Rozmyślań z Bogiem dla świeckich msza net

[link widoczny dla zalogowanych]

Rekolekcje: O obowiązkach stanu.

Jednym ze szczególnie ważnych obowiązków stanu jest czystość, ujarzmienie i ujęcie w karby rozkoszy zmysłowej. Jest ona tym konieczniejsza, im więcej wskutek pierworodnej winy "ciało do czego innego dąży niż duch" (Ga 5, 17).

Sam Bóg niezmiernie wysoko ceni tę cnotę! Wprost widocznie błogosławi on czystym: Józefowi egipskiemu, Zuzannie, Marii, Opiekunowi Jezusa Józefowi, św. Janowi Chrzcicielowi, Janowi Apostołowi, niewiniątkom itd. Woła na cały świat: "Błogosławieni czystego serca!" [Mt 5, 8].

A w jakim poszanowaniu jest czystość u ludzi? Nawet leżący w błocie niemoralności świat rzymski najwyższą cześć oddawał czystym westalkom, a już u najstarszych Germanów w szczególnym poszanowaniu były dziewicze kapłanki. Dopiero od chwili, gdy Pan połączył w Maryi macierzyństwo z dziewictwem i gdy Chrystus i apostołowie oddali należne pochwały czystości, rozkwitła ona w chrześcijaństwie w nigdy nie oglądanej białości. Nawet opinia publiczna schyla czoło przed nieskażoną duszą. "Większej świętości nad wolne od grzechów ciało i duszę człowieka, nie można znaleźć na ziemi", pisze Anioł Silezjusz.

A ile sideł czai się na czystość! W pierwszym rzędzie własna pożądliwość: "W członkach zaś moich spostrzegam prawo inne, które toczy walkę z prawem mojego umysłu" (Rz 7, 23). Nic dziwnego, że padły nawet cedry Libanu, Dawid i Salomon. Miej się więc na baczności - przed sobą samym! Następnie, iluż to ludzi zajmują się szatańskim rzemiosłem, uwodzicielstwem! Nie dość, że sami upodlili się, nie spoczną nadto tak długo, dopóki i innych nie odrą z niewinności. Ufaj, ale patrz komu!

A co za zgniliznę wystawia się w teatrach, kinach, podaje się w plugawych pismach! Nie narzekaj na upadek naszych scen i filmów siedząc z założonymi rękoma. Tu właśnie ma się okazać akcja katolicka. Tu trzeba zdobyć się na czyn! Musi zostać przygotowana zdecydowana opinia publiczna, która pomoże wstrząsnąć publicznym sumieniem i walnie wzmocni tych, którzy walczą o obyczajność i czuwają nad nią. Nie pozwól się więcej prosić, samoobrona przynosi zaszczyt! Inaczej utoniemy w mętach niemoralności! Precz z pruderią, ale więcej ostrożności! "Niechże więc nie króluje grzech" (Rz 6, 12).

Z Rozmyślań z Bogiem dla świeckich msza net

[link widoczny dla zalogowanych]

Rekolekcje: O obowiązkach stanu.

Zastanawiałeś się nad obowiązkiem życia czystego. Teraz słuchaj pilnie, jakie są następstwa niemoralnego prowadzenia się. Nie na próżno ostrzega Bóg: "Strzeż się wszelkiej rozpusty" (Tb 4, 12). Jakichże kar nie zsyła Bóg na nieczystych! Potop, deszcz ognisty spuszczony na Sodomę i Gomorę, nagła śmierć Onana, przekleństwo Chama i jego potomstwa, to wszystko kary za grzech rozpusty. A jak boleśnie biada Zbawiciela nad uwodzicielami! "Temu byłoby lepiej kamień młyński zawiesić u szyi i utopić go w głębi morza" (Mt 18, 6).

Zresztą Pan nie potrzebuje karać rozwiązłego życia. Ono jest już karą samo dla siebie! Kto targnie się zbrodniczo na naturę, spotka go od niej samej surowa chłosta. U rozpustnych nie masz wewnętrznego spokoju, ani prawdziwej głębokiej radości. Ustawicznie pochłaniany przez niskie popędy, nie potrafi się zdobyć na prawdziwą ochotę do pracy, na jej umiłowanie. Nieczystych dręczy wewnętrzny niepokój, zgryzota sumienia i świadomość niegodnych spowiedzi i Komunii św. Nierzadko nabawiają się dotkliwych i trudno uleczalnych chorób, którymi w dodatku zakażają jeszcze innych i przekazują je potomstwu.

Następuje potem niezdolność do porzucenia rozpustnego życia. Woła taki zrozpaczony: "Muszę już iść dalej tą drogą, nie mogę się już jej wyrzec!" Następuje wstręt do życia, zaś samobójstwo to bolesny i opłakania godny jego epilog. A w wieczności?

Uzbrój się codzienną modlitwą do przeczystej Bogarodzicy i częstą Komunią św. Nie myśl i nie czyń niczego, co by okryło ci twarz rumieńcem, gdyby wyszło na jaw. Unikaj okazji do złego. Wielce też ceń sobie zasadę: "Nie czyń żadnemu dziewczęciu najmniejszej przykrości i nie zapominaj, że matka twoja także była kiedyś dziewczęciem!" Groza, gdyby się spełniła na tobie zapowiedź Boga: "Ponieważ prosiłem, lecz wyście nie dbali, gardziliście każdą mą radą, więc i ja waszą klęskę wyszydzę, zadrwię sobie z waszej bojaźni " (Prz 1, 24n).

Z Rozmyślań z Bogiem dla świeckich msza net

[link widoczny dla zalogowanych]

Rekolekcje: O obowiązkach stanu.

Szczególne obowiązki ciążą na małżonkach. Omówić je, to dziś najaktualniejsza potrzeba. Tym więcej, że rozlega się dziś wołanie o przewroty na tym polu. Żąda się ustawowego ułatwienia rozwodów, woła się o bezkarne spędzanie płodu, o uznanie nieślubnego macierzyństwa. Wokoło padają hasła: "System jednego dziecka! System żadnego dziecka!" W przeciwnym wręcz sensie szermuje się słowami, które wypowiedział Zbawiciel: "Szczęśliwe niepłodne łona" (Łk 23, 29). Stało się to hasłem wszystkich cudzołożników, wszystkich pohańbicieli świętości małżeństwa i rozpustników. Pewien mówca powiedział: "Do tego już doszliśmy, że w pewnych kołach ulubiony piesek ma pierwszeństwo przed dzieckiem, koroną stworzenia. Małżonkowie, którzy swoje święte obowiązki wiernie wypełniają, spotykają się z pełnym politowania uśmiechem. W gazetach i kinach ujrzysz wszelkiego rodzaju podłość i przeróżnych potworów, ale nie ma tam miejsca dla matki w gronie bożych dziatek". W spadku urodzeń Niemcy stoją na pierwszym miejscu. Godny opłakania rekord!

Także w rodzinach katolickich, a szczególnie w zamożnych, są małżonkowie, którzy żyją tylko dla wzajemnej rozkoszy, uchylając się od ciężaru wychowania dzieci. Także tu są matki, zwyrodniałe matki, które zgadzają się zostać morderczyniami kiełkującego życia! Biada im w dzień sądu! A gdy się zdarzy, że zabierze takim rodzicom Bóg to jedyne dziecię, wówczas dochodzi do wzajemnego oskarżania się: "Tyś winien, ty chciałeś tylko jedno wychować! - Nie, ty przecież chciałaś raz tylko rodzić!"

Oczywiście wiele z tego smutnego stanu da się wytłumaczyć nędzą mieszkaniową, bezrobociem i kryzysem gospodarczym. Lecz najgłębszej tego przyczyny należy szukać w egoizmie i lękiem przed wszelką ofiarą. A opium i morfina żądzy rozkoszy dokonuje reszty.
Małżonkowie, posłuchajcie rady! Dobrowolnie wstąpiliście w stan małżeński, dobrowolnie też należy wam dźwigać ciężary z nim związane. Nie ma tak przygniatającej nędzy, nie ma tak wielkiej korzyści, nie istnieje taka potęga pożądliwości, by mogła usprawiedliwić nadużycie świętości związku małżeńskiego. W godzinę śmierci nie zapytają cię o to, co inni robili, lecz co ty, mężu uczyniłeś, ty żono uczyniłaś!

Wszyscy więc chrześcijanie powinni stanąć zwarcie, by przy wyborach słać do parlamentu tylko takich posłów, którzy by potrafili stanowczo się oprzeć uchwalaniu niekatolickich ustaw w dziedzinie moralności i małżeństwa. Inaczej Zachód gwałtownie runie w przepaść. Albowiem napisano: "Sprawiedliwość wywyższa naród, a czyn haniebny pomniejsza narody" (Prz 14, 34).

Z Rozmyślań z Bogiem dla świeckich msza net

[link widoczny dla zalogowanych]

Mądre te rekolekcje. Szkoda, że tak niewielu z nas bierze je sobie do serca.Jest nad czym rozmyślać. Biedna ta nasza Polska. Panuje ogólne przyzwolenie na niemoralność i wielu zdawało by się wierzących i praktykujących katolików popiera aborcję, antykoncepcję nieprzyzwoite filmy i życie dwojga młodych na próbę przed ślubem.

Rekolekcje: O obowiązkach stanu.

Jeszcze słówko do małżonków. Zwłaszcza do tej pokaźnej liczby, którzy hołdują nadużyciom pożycia małżeńskiego. Co należy o tym sądzić? Jest to zbrodnia przeciw Bogu. Bóg pobłogosławił małżonkom: "Bądźcie płodni i rozmnażajcie się" [Rdz 1, 28]. Przez to błogosławieństwo włożył Bóg na nich także obowiązek, by przez rodzenie dzieci przysparzali mu wielbicieli i zaludniali niebo.
Jest to zbrodnią przeciw celowi małżeństwa. Ma ono służyć do podtrzymywania i rozwoju rodu ludzkiego. Następnie także do legalnego zaspokojenia popędu, lecz pod tym warunkiem, że nie uchylisz się od ciężaru, jaki jest związany z błogosławieństwem dzieci! "Abyście zaludnili ziemię" [Rdz 1, 28].
Jest to zbrodnią przeciw Chrystusowi, który podniósł małżeństwo do godności sakramentu: "Co Bóg złączył, człowiek niechaj nie rozdziela" (Mt 19, 6), Przeciw Chrystusowi, który swoją miłością ku Kościołowi chciał być przedziwnym wzorem serdecznego zjednoczenia w miłości małżonków. Dlatego też czytamy u Apostoła: "Bądźcie sobie wzajemnie poddani w bojaźni Chrystusowej! Żony niechaj będą poddane swym mężom, jak Panu, bo mąż jest głową żony, jak i Chrystus - Głową Kościoła. Mężowie miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie" (Ef 5, 21).
Jest to zbrodnią przeciw sumieniu. Ono, jak uczy doświadczenie, nie da się zabijać na dłuższą metę. Ale wołać będzie głośno na małżonków, którzy bezczeszczą sakrament małżeństwa: "Posłuchaj mię, a pokażę ci, którzy to są, nad którymi czart przemóc może, Ci bowiem, którzy w małżeństwo tak wstępują, że Boga od siebie i od serca swego wyrzucają, a swej lubości tak dosyć czynią, jako koń i muł, które rozumu nie mają, nad tymi czart ma moc" (daw. Tb 6, 16). Innymi słowy znaczy to: ludzie tacy popełniają grzech ciężki! To samo mówi sumienie tym małżonkom, którzy ważą się na spędzanie płodu: "Nie zabijaj!" (Wj 20, 13). Albowiem tacy małżonkowie są mordercami! Mordercami swoich własnych dzieci!

Jest to zbrodnia przeciw ludzkości i ojczyźnie, które są skazane przez postępowanie takich małżonków na wymarcie. Dlatego też przeklina ich Bóg: "Biada temu, kto mówi ojcu: Coś spłodził? albo niewieście mówi: Co urodziłaś?" (Iz 45, 10). Jest to słowo Boga, a więc i przykazanie Boga: "We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane" (Hbr 13, 4). Od tego nie może dyspensować żaden papież. To Słowo Boże, a więc z świętą bojaźnią należy je przyjąć: "Gdyż rozpustników i cudzołożników osądzi Bóg" (Hbr 13, 4).
To Słowo Boże i dlatego jest źródłem przeobfitej pociechy: "Niewiasta zbawiona zaś zostanie przez rodzenie dzieci" (1 Tm 2, 15).

Z Rozmyślań z Bogiem dla świeckich msza net

[link widoczny dla zalogowanych]