5. Rekolekcje: Ku Bogu!

5. Rekolekcje: Ku Bogu!

Po tych poważnych rozmyślaniach musi dusza znowu odetchnąć. Powinna zwrócić się do Boga, którego właściwością jest ustawicznie litować się i przebaczać. O tak, jakże dobry jest Bóg! Także dla grzeszników. I właśnie dla grzeszników!

Weź do ręki Pismo Święte i czytaj w Starym Testamencie, "Pan cierpliwy, bogaty w życzliwość, przebacza niegodziwość i grzech" [Lb 14, 18]. - "Pan jest łagodny i miłosierny, nieskory do gniewu i bardzo łaskawy. Pan jest dobry dla wszystkich i Jego miłosierdzie ogarnia wszystkie Jego dzieła" [Ps 144, 8]. "Nad wszystkim masz litość i oczy zamykasz na grzechy ludzi, by się nawrócili" (Mdr 11, 24). - "Ulituje się znowu nad nami, zetrze nasze nieprawości i wrzuci w głębokości morskie wszystkie nasze grzechy" (Mi 7, 19).

Bierz Nowy Testament i czytaj. "Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony" (J 3, 17). - "Syn Człowieczy przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło" (Łk 19, 10). - "Nie zwleka Pan z wypełnieniem obietnicy. Nie chce bowiem niektórych zgubić" (2 P 3, 9). Według obliczeń św. Romualda cztery piąte Pisma św. wypełniają cytaty o miłosierdziu Bożym!

Dlaczego więc patrzeć na Boga tylko jako na sprawiedliwego, zagniewanego i karzącego Sędziego?

Spiesz zatem z głęboką, dziecięcą ufnością, do Boga, Ojca miłosierdzia. Im bardziej przygniatają cię grzechy, im bardziej słabości i namiętności chciałyby cię pogrążyć w zwątpienie, tym ufniej uciekaj się do niezmierzonego jak sam Bóg jego miłosierdzia i wyrozumienia. To daleko milsze jest Bogu, niż gdy z małoduszności i zwątpienia upadasz zmiażdżony na duchu. Albowiem wyraźnie stoi w Piśmie Św.: "Raczej chcąc się chlubić, niech się szczyci tym, że jest roztropny i że Mnie poznaje, iż jestem Jahwe, który okazuje łaskawość" (Jr 9, 23).

Z Rozmyślań z Bogiem dla świeckich msza net

[link widoczny dla zalogowanych]

Rekolekcje: Ku Bogu!

Dziś niech obrazy Pisma św. mówią ci o nigdy niezgłębionym miłosierdziu Bożym. Przypomnij sobie tylko przypowieść o królu, który słudze daruje olbrzymi dług 10 000 talentów; przypowieść o miłosiernym samarytaninie, o dobrym pasterzu, o ojcu z przypowieści, o synu marnotrawnym, o niewieście, która zgubiła jedną z dziesięciu drachm.

Przyjrzyj się bliżej ostatniemu z wymienionych obrazów. Porównuje się tu Bóg z niewiastą, która z dziesięciu posiadanych drachm jedną zgubiła. Czyni natychmiast poszukiwania i nie spocznie, aż i ta jedna zgubiona drachma będzie znowu w jej posiadaniu. Można by tu zawołać do Boga: "Cóż się to tak troszczysz o jedną drachmę, o ród ludzki i o każdą poszczególną duszę? Masz przecie jeszcze dziewięć drachm, dziewięć chórów anielskich przy sobie w królestwie niebieskim. Ród ludzki zostaw tam, gdzie się zresztą z własnej winy sam stoczył."

A jednak nie, tak nie myśli Bóg, najlepszy Ojciec. On posyła nawet swego Syna na świat. Ten musi na nowo odszukać zgubioną drachmę, ród ludzki. A gdy znalazł ją, wzywa wszystkich: "Cieszcie się ze mną" (Łk 15, 9). - Któż wobec tego może jeszcze wątpić i drżeć? Pozostanie na wieki prawdą: "Bóg jest bogaty w miłosierdzie" (Ef 2, 4). Sięgnij także po przykłady do Pisma św. Pan chce oszczędzić zwyrodniałych rozpustników z Sodomy, gdyby znalazło się wśród nich przynajmniej dziesięciu sprawiedliwych (Rdz 18, 32).

- Jakże nieszlachetnie zachowywał się wobec Boga wielce uprzywilejowany naród izraelski. "Oto jak długo żyję z wami, opornie postępowaliście względem Pana", powiada w słusznym uniesieniu Mojżesz (Pwt 31, 27). Mimo tego Bóg nadal obsypywał go dobrodziejstwami, a nawet wyprowadził z niego Odkupiciela.

- Wielki sługa Boży, Dawid, stał się cudzołóżcą i mordercą, a przecież usłyszał te pełne pociechy słowa: "Pan odpuszcza ci też twój grzech" (2 Sm 12, 13).

- Grzechy miasta Niniwy wołały o pomstę do nieba; Bóg już postanowił jego zagładę. A mimo to czytamy: " I ulitował się Bóg nad niedolą, którą postanowił na nich sprowadzić" (Jon 3, 10).

- Przypomnij sobie też samarytankę przy studni Jakubowej, niewiastę cudzołożną, którą już miano ukamienować, jawnogrzesznicę z domu faryzeusza, krzywoprzysięzcę Piotra, łotra, i wreszcie zaciekłego prześladowcę Pawła.

Nie zapominaj przede wszystkim o jednym: Bóg się nigdy nie zmienia! Dlatego też: odwagi i ufności! Idź ty także za pełną otuchy zachętą: "W miłości Bożej strzeżcie samych siebie, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa, /które wiedzie/ ku życiu wiecznemu" (Jdt 1, 21).

Z Rozmyślań z Bogiem dla świeckich msza net

[link widoczny dla zalogowanych]